خیالتان راحت باشد! قرار نیست درباره فضایل سریال جومونگ صحبت و پخش چند باره آن را توجیه کنیم. می‌خواهیم با هم مروری بر یک تاریخ نه چندان شناخته شده، داشته باشیم؛ تاریخ شبه جزیره کره و البته، داستانی پر فراز و نشیب شخصیتی تاریخی که همه ما، کم و بیش او را با نام «فرمانده جومونگ» می‌شناسیم.
واقعیت آن است که جومونگ و گوگوریو، بخشی از تاریخ باستان شبه جزیره کره را به خود اختصاص داده‌اند، اما آگاهی ما در این باره، آن‌قدر محدود است که نمی‌توان درباره‌اش با جزئیات سخن گفت. بنابراین، بگذارید همین اول، آب پاکی را روی دستتان بریزیم و بگوییم که سریال مشهور «جومونگ» که توسط بنگاه پخش «منهوا» در کره‌جنوبی، تهیه و منتشر شده و مورد استقبال ایرانی‌ها قرار گرفته است، تنها در برخی اسامی با منابع محدود تاریخی همخوانی دارد و آن‌چه در این مجموعه شاهد هستید، بخشی مربوط به تراوش‌های ذهنی نویسنده سریال و نیز، گزیده‌هایی از گزارش‌های افسانه‌مانند باقی مانده از دوران باستان کره است. با اندلرن همراه باشید.
درباره جومونگ
دانگ میونگ سئونگ وانگ یا چومو با نام پسامرگ چومو مقدس (زاده ۵۸ قبل از میلاد؛ درگذشته ۱۹ قبل از میلاد) که به اسم زمان تولدش جومونگ معروف است، بنیانگذار پادشاهی گوگوریو در سال ۳۷ ق.م بود.مردم گوگوریو و گوریو او را به عنوان یک خدا-شاه پرستش می کردند.
گوگوریو در میان سه پادشاهی کره، شمالی‌ترین آنها محسوب می‌شد و بخش‌هایی از منچوری و کره شمالی امروزی را در بر می‌گرفت. در لوح سنگی گوآنگ گائتو از او با نام چومووانگ به معنی پادشاه چومو و در دو کتاب تاریخی سامگوک ساگی و سامگوک یوسا از او با نام جومونگ و عنوان گو یاد شده‌است. همچنین در کتاب سامگوک ساگی از او با نام چومونگ یا سانگائی نیز نام برده شده‌است. آرامگاه جومونگ در کره شمالی کنونی واقع است. در سایر نوشته‌های به‌دست‌آمده او با نام‌های چومونگ، جونگ‌مو یا دومو معرفی شده‌است. مرگ جومونگ در ۳۹ سالگی بود.
ترک دانگ بویو
سرانجام به خاطر حسادت پسران گوموا و تحقق آرزوی ژنرال هموسو که نجات پناهندگان چوسان قدیم (گوجوسان) بود، مجبور به ترک دانگ بویو شد.
هنگامی که جومونگ به رودخانه رسید، از قبل برای خود و همراهانش قایق‌هایی آماده کرده بود و با آنها به آن طرف رودخانه رفتند. در همین هنگام دائه‌سو (ولیعهد دانگ بویو) نیز در تعقیب جومونگ بود که به محض رسیدن به لب رودخانه متوقف شد، زیرا قایقی برای رفتن نمانده بود. (بر طبق افسانه‌ای، وقتی جومونگ هنگام فرار با اسبش به رودخانه‌ای خروشان رسید، لاک‌پشتها و جانوران آبزی بر سطح آب آمده و برای عبورش، پلی ایجاد کردند.
اولین پادشاه گوگوریو
در سال ۳۴ قبل از میلاد، جولبون سئونگ، اولین شهر پایتخت گوگوریو، همراه با قصر امپراطوری تکمیل شد. ۴ سال بعد و در سال ۲۸ قبل از میلاد، جومونگ ژنرال بوویئوم را جهت تسخیر پادشاهی اوکجه فرستاد. در طی همان سال مادر جومونگ، یوها، در قصر دانگ بویو درگذشت و برای او مراسم خاکسپاری‌ای در حد یک ملکه گرفتند، در حالی که فقط یک صیغه سلطنتی بود. جومونگ یک فرستاده و هدایای فراوانی جهت قدردانی از سخاوت پادشاه گوموا، برای او ارسال نمود.
مجسمه جومونگ در پیونگ یانگ
به گزارش اندلرن، در سال ۱۹ قبل از میلاد، همسر اول جومونگ، یه‌سویا همراه پسرش، یوری، دانگ بویو را ترک کردند و وارد گوگوریو شدند. یه‌سویا، ملکه شد و سوسانو همسر دوم جومونگ به علت فشارهای وارده و همچنین ترس از موقعیت پسرانش در آینده گوگوریو تصمیم به ترک آنجا گرفت. سوسانو، گوگوریو را همراه دو پسرش و تعدادی از مردم ترک کرد و آنها را به سمت جنوب شبه جزیره کره، مکانی که در حال حاضر کره جنوبی در آن قرار دارد، رهبری کرد. جومونگ اولین پسرش یوری را به عنوان ولیعهد معرفی نمود و او را وارث تاج و تخت کرد.
مرگ و جانشین جومونگ
آرامگاه امپراتور جومونگ
به گزارش اندلرن، جومونگ در سال ۱۹ قبل از میلاد، در سن ۳۹ سالگی درگذشت. دربارهٔ مرگ او فرضیه‌های بسیاری وجود دارد که از مهم‌ترین آن می‌توان به عفونت دست چپ او بر اثر شمشیری زهرآگین در جنگ با امپراطوری هان اشاره کرد. شاهزاده یوری که ولیعهد نیز بود، پدرش را در یک قبر هرمی شکلی به نام مقبره شاه جومونگ (Temple of King Dongmyeong) دفن نمود و پس از مرگ به او نام چومو سئونگ وانگ را اهدا نمود.
میراث جومونگ
قلمرو پادشاهی گوگوریوی جومونگ، سرانجام توسعه پیدا کرد و به یک قدرت بزرگ منطقه‌ای تبدیل شد. گوگوریو به مدت ۷۰۵ سال باقی‌ماند و در این مدت ۲۸ پادشاه از خانواده سلطنتی گو بر آن حکمرانی کردند تا این‌که نیروهای متحد تانگ-شیلا به آن حمله کردند و باعث سقوط امپراطوری گوگوریو شدند، امروزه فرزندان جومونگ از لقب گو در نام خانوادگی خود استفاده می‌کنند.
چند نکته دیگر
داستان سریال مربوط به ۱۰۸ سال قبل از میلاد مسیح (بیش از دو سه هزار سال پیش) است در صورتی که از لباس ها، تجهیزات، قصرها و ساختمان ها و کلا شکل و شمایل فیلم چنین می توان دریافت که داستان حداکثر مال ۵۰۰، ۶۰۰ سال پیش است. باور کنید دو سه هزار سال پیش یک چنین امکاناتی نبود!
کارگردان به گذشت زمان توجه نکرده است. اکنون بیست سال از به دنیا آمدن جومونگ می گذرد ولی انگار فقط جومونگ بزرگ شده است! بقیه بازیگران همان طور جوان هستند و اصلا پیر نشده اند! همه چیز همان طور باقی مانده است.
جالب است بدانید داستان این فیلم ساخته تخیل نویسنده سریال است و فقط داستان کلی سریال واقعی بود! آیا واقعا ممکن است از دو سه هزار سال پیش داستانی با این جزییات باقی بماند؟ نظر شما در مورد این سریال چیست؟