انتشار تصویری جالب از آلبوم خصوصی «شقایق فراهانی»/ عکس

شقیگ فراهانی تصویری از آلبوم خصوصی خود که مربوط به دوران کودکی پسرش است به اشتراک گذاشت.

به گزارش بازیگرها، شقایق فراهانی بازیگر مطرح کشورمان و خواهر گلشیفته تصویری جالب و قدیمی از آلبوم خصوصی خانوادگی خود که مربوط به دوران کودکی پسرش است را در اینستاگرام خود به اشتراک گذاشت.

اعتراف تلخ «شقایق فراهانی»: پشیمانم!

شقایق فراهانی با انتشار ویدئویی در اینستاگرامش به پشیمانی خود اعتراف کرد.

به گزارش صبح شقایق فراهانی بازیگر مطرح و خواهر گلشیفته فراهانی عکسی جالب با متنی که بوی حسرت می دهد در اینستاگرامش به اشتراک گذاشت.

شقایق فراهانی با انتشار این عکس نوشت:

شش یا هفت ساله بودم که مادرم مرا به آموزشگاه موسیقی برد تا پیانو بیاموزم. یادم هست سالن خیلی بزرگی بود. یک پیانو بود و صندلی های زیادی در اطراف سالن چیده شده بود.

معلم من یک زن کنعانی بود. او یک زن بسیار ظریف و جدی بود.

مهربان بودن هم همیشه لبخند بر لب داشته باشید. اما من روی او حساب می کردم. دانش آموزان در سنین مختلف در سالن می نشینند و به نواختن پیانو دانش آموز قبلی گوش می دهند تا نوبت به آنها برسد.

یادم هست کوچکترین بودم. دانش آموزان همگی نوجوان هستند. این دلیلی بود که وقتی نوبت من شد خیلی مضطرب بودم. من حتی ترسیده بودم.

همین سیستم آموزش موسیقی باعث شده بود که پیانو یاد بگیرم و در آن سالن بزرگ باشم، سنگینی نگاه هایی را ببینم که حتی ممکن است روی عشق باشد و از همه فرار کنم.

اتفاقا جلسات قبلی کلاس پیانو با گریه و دعوا و خط و حرکات مادرم برگزار می شد. انقلاب که شد، آنجا تعطیل شد. معلم به خانه ما می آید. من یه پیانوی قهوه ای خیلی قشنگ داشتم که قشنگ به نظر می رسید ولی صداش اصلا خوب نبود.

باز هم جا برای تشکر از من وجود داشت که به نظر من از اتاق شکنجه راحت شدم. تا اینکه جنگ شروع شد و معلمم از ایران رفت. از آنجایی که در آن سال ها بیش فعال و بسیار شیطون بودم، یادگیری از زیر پیانو برایم بسیار خوشایند بود.

گذشت و گذشت و گذشت و… تا حالا که 50 ساله شدم. متاسفم که مثل سگ از شما بزرگواران دور هستم.

اینکه من بچه بودم و سیستم آموزشی و رفتار پدر و مادرم اشتباه بود و خیلی بهانه ها هست که خودم را در این زمینه راضی کنم. البته من به شقایق کوچک آن سال ها اعتبار زیادی قائل هستم.

خب تو اون محیط می ترسی. اما حسرت و تنبلی من همیشه همراه من بوده است.

این روند یاد نگرفتن پیانو باعث شد که از برادر کوچکترم بخواهم که هر هنرجو یا هر هنردوستی را تشویق کند که آن را دنبال کند و اگر به هنر علاقه دارد برای آن وقت بگذارد. حالا این دلیلی است که من شما را سردرد کردم.

دارم روی یک سریال کار می کنم و یکی از همکارانم از من پرسید که چه نوع موسیقی را دوست دارم؟ بدون فکر گفتم پیانو. هر وقت صدایش را می شنوم مسحور می شوم.

اگر قرار باشد انتخابی داشته باشم، گوش دادن و نوشیدن صدای پیانو است. با خودم حدس زدم که همکارم باید یک سی دی از یک هنرمند برای من بیاورد یا فایل های مختلف پیانو را برایم بفرستد.

تا امروز از او هدیه ای بی نظیر دریافت کردم. کار او بود. مثلا پیانو بود، پشتش نشستم. کسانی که عاشق یک اثر هنری هستند می دانند که چقدر خوشحال بودم. ماکت او را می بینید؟ یک مجسمه؟

اسم این چیزایی که با سیم درست میکنن نمیدونم درسته ولی خیلی ساده و عزیز بود. یک پیانو با چنین عشقی با سیم بافته می شود. به همین دلیل این خاطرات کودکی را با شما تعریف کردم.

جابر عزیز خیلی ممنون. روحم را شاد کردی با تشکر .

خانم کنعانی معلم پیانوی دوران کودکی عزیز، امیدوارم هر کجای این دنیا که هستید خوب باشید.

انتشار تصویری جالب از آلبوم خصوصی شقایق فراهانی / عکس اول صبح. ظاهر شد.