در میان مجموعه ای از امروزه که اغلب با داستانهای پیچیده جنایتکار یا درام های روشن هالیوود سروکار دارند ، نوجوانی که در بزرگسالی مینی دوره ای هستند ، تجربه ای متفاوت است. این یک درام روانشناختی و جنایتکارانه انگلیس است که از نظر شکل تنها نیست ، بلکه محتوای اجتماعی نیز هست.
Teenage Mini یک محصول Netflix است و در چهار قسمت انجام می شود. بر خلاف بسیاری از سریال های جنایی که به جنبه های عاطفی پرونده های جنایی متمرکز شده و یا یک قهرمان پلیس را در تاریخ قرار می دهد ، این سریال با ریشه های اجتماعی و روانی یک جرم وحشتناک رفتار می کند و جامعه ای را نشان می دهد که والدین ، مدارس و اینترنت در آموزش شرکت می کنند.
منبع مطالعه و اقتباس: داستانی که از قلب واقعیت ناشی می شود
سری نوجوانان اقتباسی نیست و براساس فیلمنامه اصلی جک تورن ساخته شده است. تورن ، که در نوشتن درام اجتماعی دارای سابقه ای درخشان است ، یکی از مهمترین موضوعات روز را ارائه داده است: تأثیر مخرب اینترنت و فرهنگ مردسالاری آنلاین در نوجوانان.
از آنجا که نوجوان مستقیماً از موارد واقعی زندگی الهام گرفته شده است ، وی یک مستند دردناک دارد که او را از سایر آثار ژانر متمایز می کند. استیون گراهام ، یکی از بازیگران اصلی این سریال ، در مصاحبه ای گفت که انگیزه وی برای انجام این کار مطالعه دو پرونده قتل واقعی است که در آن نوجوانان قربانی خشونت کودک بودند. این سریال یک هشدار جدی در مورد جامعه مدرن و آسیب های پنهان آن است.
کارگردان: فیلیپ بارانتین و یک آزمایش جسورانه در روایت بصری
فیلیپ بارانی ، کارگردان نوجوان ، هنگام تهیه این سریال یک شاهکار فنی ایجاد کرده است. پیش از این یک تجربه موفق در استفاده از یک تکنیک یک شات ، از این سبک در چهار قسمت از سری استفاده می کرد. این تصمیم جسورانه هر قسمت را در حالت چشمگیر ، واقعی و بی رحمانه قرار داده است ، زیرا دوربین هرگز از شخصیت ها خارج نمی شود و مخاطب را در قلب قرار می دهد.
Baranthin به سطح آدرس و جهت گیری برای بازیگران رسیده است که هر قسمت به نظر می رسد بخشی از یک مستند است. این سبک باعث شده است بیننده یک واقعه واقعی و سرزنده باشد که در آن زمان رخ می دهد.
بازیگران: نمایش های خارق العاده ای از نام های عالی و ستاره های جدید
یکی از مهمترین نقاط قوت نوجوانان بازی های درخشان اوست. ترکیبی از استعدادهای جانباز و جدید ، این سریال را منحصر به پیچیدگی های ذهنی و عاطفی شخصیت های آن کرده است.
استفان گراهام در نقش ادی میلر
گراهام ، که کوپلیر و خالق این سریال است ، نقش غیرقابل مقایسه ای داشته است: پدری که در همان زمان برای پسرش عزادار است و سعی می کند بفهمد که نوجوان چگونه به چنین راهی جذب شده است. با نگاهی سرد و عصبانی ، تمام رنج والدین شکست خورده را نشان می دهد.
اوون کوپر در نقش جیمی میلر
بزرگترین تعجب این سریال ، اوون کوپر ، نوجوان است که این نقش را به روشی وحشتناک و شگفت آور طبیعی ایفا می کند. در اولین تجربه حرفه ای خود ، کوپر اثری را ارائه داده است که به یاد می آورد اجراهای ماندگار تاریخ سینما. او نقش خود را برای قطع لحظات سریال مخاطبان فرو ریخته است. این امر به طور مکرر بین بی گناهی دوران کودکی و خشونت وحشتناک حرکت می کند و این یک توانایی خارق العاده است.
ارین دوهارت در نقش بریون آریستون
در قسمت سوم این سریال ، Duhrett و Cooper با یک بازی دوتایی چشمگیر روبرو هستند. او نقش یک روانشناس کودک را بازی می کند که سعی در درک عمق جیمی دارد. گفتگوی او در این قسمت یکی از پیشرفته ترین و عمیق ترین صحنه های این سریال است و استرس را به یک سطح غیرقابل تحمل افزایش می دهد.
تاریخ: کابوس یک خانواده و در تاریکی سقوط می کند
این نوجوان یک داستان ساده دارد ، اما حجم بالایی از لایه های اجتماعی و روانی دارد.
داستان با حمله ناگهانی پلیس به خانواده میلر آغاز می شود. دوربین لحظه ای لحظه ای و شوک والدین را ضبط می کند. از آن لحظه ، تماشاگر درگیر سؤالاتی است: آیا جیمی واقعاً قاتل است؟ اگر چنین است ، چگونه به این مرحله رسید؟ و اگر اینطور نیست ، شما را به اتهامات متهم کرده اید؟ …
خصوصیات هنری
1. ساختار ویدیویی و سبک فیلمبرداری
یکی از مهمترین ویژگی های نوجوان ، فیلمبرداری وی است. چهار قسمت از این سریال در یک برداشت طولانی و مداوم و بدون نسخه معمولی ضبط شده است. این تکنیک یک تجربه مستند و طبیعی را برای مخاطبان ایجاد می کند که باعث می شود احساس کنید که در تاریخ هستید.
بخش اول ، کاملاً بر اساس این تکنیک ، یک تجربه هیجان انگیز و دلسرد کننده است ، اما در بخش های بعدی ، این سبک گاهی اوقات محدود کننده به نظر می رسد و ریتم تاریخ را کند می کند.
2. موقت
استیون گراهام بار دیگر قدرت فوق العاده بازیگری خود را نشان داده و یکی از بهترین اقدامات خود را در نقش پدری ارائه می دهد که بین عشق پسرش و شوک جنایت او گرفتار شده است. اوون کوپر ، نوجوان جدید ، قدرت اصلی این سریال است. او موفق می شود مخاطب را بین همدردی و وحشت شخصیت خود به حالت تعلیق درآورد.
Erin Duhrati در قسمت سوم که تقریباً محدود به مکالمه بین او و جیمی است ، عملکردی شگفت آور دارد و می تواند تنش را در بالاترین سطح حفظ کند.
1. موسیقی و صدا
موسیقی متن فیلم چیز زیادی ندارد ، اما استفاده از سکوت های طولانی ، صداهای محیطی و دیالوگ های سنگین بار چشمگیر آن را ضرب کرده است. این انتخاب هوشمند باعث بهبود حس خفگی و واقع گرایی تاریخ می شود.
1. انتقادات اجتماعی و مباحث مطرح شده
Adolesce فقط یک درام جنایی نیست. در عوض ، در مورد تأثیر شبکه های اجتماعی ، حرکات مردسالاری و انزوا نوجوانان در عصر دیجیتال صحبت کنید. این سریال به سؤالات عمیق می پردازد:
چگونه یک نوجوان معمولی می تواند چنین جنایتی وحشتناک مرتکب شود؟
نقش والدین ، مدرسه و جامعه برای جلوگیری از چنین فاجعه ای چیست؟
تا چه اندازه محتوای اینترنت می تواند ذهنیت نوجوانان را تغییر دهد؟
دیالوگ ها به عنوان “ما فکر می کردیم در اتاق آنها بی خطر است” ، که والدین جیمی صحبت می کنند ، این یک نمونه برجسته از این انتقاد اجتماعی است.
نقاط قوت و ضعف
✅ نقاط قوت:
فیلمبرداری خلاق و استثنایی
عملکرد فوق العاده ، به ویژه اوون کوپر و استیون گراهام
روایتی دلسرد کننده و استرس زا که مردم را میخکوب می کند
پرداخت دقیق مشکلات اجتماعی ، به ویژه تأثیر اینترنت در نوجوانان
points نقاط ضعف:
استفاده مداوم از تکنیک یک شات در بعضی از قسمت ها داستان را کند می کند.
قسمت های آخر از نظر ریتم قدرت قسمت اول را ندارند.
برخی از پیام های اجتماعی ممکن است خیلی سنگین و تلخ به نظر برسند.
آیا ارزش دیدن این سریال را دارد؟
مطمئناً بله این نوجوان یک تجربه منحصر به فرد در تلویزیون است که از نظر فنی یک شاهکار فیلمبرداری و محتوا ، بحث برانگیز و ضروری است. این سریال برای هر کسی که علاقه مند به درام اجتماعی ، روانی و جنایی باشد ضروری است.