فیلم “بدعت گذار” با بازی های چشمگیر هیو گرانت (هیو گرانت) یکی از جذاب ترین آثار سال 2024 است که این فیلم نه تنها به خاطر داستان جذاب و بازی های تحسین برانگیزش متمایز است، بلکه پیام ضد هوش مصنوعی آن نیز از نکات خاص و بحث برانگیز این اثر است. کارگردانان اسکات بک و برایان وودز تلاش کرده اند با حذف کامل هوش مصنوعی از فرآیند تولید، توجه عمومی را به یک موضوع مهم جلب کنند. تأثیر فناوری بر هنر و خلاقیت و لزوم رعایت ارزش‌های انسانی در خلق آثار هنری.
بازیگران و نقش آنها
هیو گرانت در این فیلم، شخصیت آقای رید یک مرد انگلیسی کنجکاو و تحصیل کرده را اجرا می کند که به عنوان شیطان، عاقل و مرموز به تصویر کشیده می شود. رید در خانه ای دورافتاده و به طرز عجیبی بزرگ زندگی می کند و به نظر می رسد علاقه مند به بحث در مورد موضوعات مذهبی است. cloe است (کلوی شرقی) و سوفیا تاچر (سوفی تاچر) نیز به ترتیب در نقش ها خواهر پکستون و خواهر بارنز ظاهر شد این دو زن جوان اعضای کلیسای عیسی مسیح قدیسین روزهای آخر هستند و به خانه رید دعوت می شوند تا در مورد ایمان و معنویت صحبت کنند.
در صحنه‌های آغازین، پکستون و بارنز ساده و بی‌تجربه معرفی می‌شوند. اما تعامل او با شخصیت پیچیده و طعنه آمیز رید به تدریج به یک درگیری تاریک تبدیل می شود. رید با چهره ای دوستانه و مهمان نواز از آنها استقبال می کند و حتی با پیشنهادی غیرمنتظره آنها را برای پای زغال اخته به خانه دعوت می کند. اما بعداً این مهمان نوازی به تدریج به حالتی تهدیدآمیز تبدیل می شود. رید با طرح پرسش‌های فلسفی درباره باورها به تدریج آشکار می‌کند که نیت واقعی او چیزی جز مهربانی است و ذهنش به سمت افکار و بحث‌های تیره‌تر کشیده می‌شود.
داستان فیلم.
«مرتد» داستان دو مبلغ مذهبی را روایت می کند که با مردی حیله گر و مکر روبرو می شوند. آقای رید که به نظر می رسد به مسائل مذهبی علاقه مند است، ویژگی های شیطانی و سیاه خود را پشت چهره ای مهربان و خردمند پنهان می کند. دو زن جوان به نام های خواهر پکستون و خواهر بارنز با انگیزه ای ساده و ایمان خالص به دیدار او می روند و با کمال میل دعوت او را برای غذا و گفتگو می پذیرند. اما رفتار آقای رید کم کم بدتر و خطرناک تر می شود. او با پرسش ها و بحث های مبهم در مورد دین و ایمان، آنها را ماهرانه به دنیای ترس و اضطراب هدایت می کند.
این گفتگوها که با آرامش آغاز شده بود، کم کم به فضایی هولناک تبدیل می شود. رید با چشمان بسته و نگاهی نافذ به آنها نگاه می کند و اعتقادات آنها را زیر سوال می برد. او با کنایه از آنها می پرسد که آیا هنوز به وجود همسرش که در اتاق دیگری است اعتقاد دارند؟ این چالش‌ها و تضادها محور اصلی فیلم را تشکیل می‌دهند و درامی روان‌شناختی و فلسفی درباره ایمان و بقا در جهانی پر از تضاد ایجاد می‌کنند.
پیام ضد هوش مصنوعی و ارزش های انسانی در هنر
فیلم «مرتد» نه تنها به مسائل فلسفی و دینی می پردازد، بلکه به موضوعی مدرن نیز می پردازد; جایگاه و نقش هوش مصنوعی در دنیای هنر و خلاقیت. کارگردانان این فیلم سعی کرده اند با حذف کامل هوش مصنوعی از روند تولید، پیام خاصی را منتقل کنند. آنها در گفت و گو با مجله “ورایتی” اظهار داشتند که اگرچه بینندگان در ابتدا متوجه نبود هوش مصنوعی نمی شوند، اما درج این پیام در انتهای فیلم به شکلی کاملاً واضح به منظور برانگیختن بحث های اجتماعی در مورد خطرات و چالش های فناوری در هنر و فرهنگ
وودز اظهار داشت که استفاده از الگوریتم های هوش مصنوعی که داده های صوتی، تصویری و متنی را بدون اجازه سازندگان اصلی بازتولید می کنند، تهدیدی جدی برای خلاقیت انسان و اصالت آثار هنری است. آنها معتقدند که گسترش استفاده از هوش مصنوعی می تواند مرزهای خلاقیت را محو کند و هنر را به صنعتی عاری از ارزش های اصیل تبدیل کند. این دیدگاه به ویژه در صنایعی مانند هالیوود که اغلب به دلایل تجاری و سودآوری به دنبال کاهش هزینه ها هستند، بسیار مهم است.
فضای سینمایی; ترکیبی از طنز شیطانی و تلخ.
این فیلم با تکیه بر سبک و اجرای خاص گرانت فضای پیچیده ای از طنز شیطانی و تلخ را ایجاد کرده است. گرانت که اغلب برای ایفای نقش های کمدی شناخته می شود، در فیلم The Renegade نقش شخصیتی با لحن و رفتار غیرقابل پیش بینی را بازی می کند. او گاهی با لبخندی شیطنت آمیز و گاهی با چهره ای پر از جدیت می دانست که چگونه تضاد و ترس نهفته در شخصیت رید را به تصویر بکشد. این فضا یکی از نکات بارز فیلم است که با کمک صحنه و موسیقی متن به اثری ماندگار و خاص تبدیل شده است.
پیشرفت هوش مصنوعی در هالیوود و دغدغه های هنرمندان
امروزه استفاده از هوش مصنوعی در هالیوود به سرعت در حال گسترش است. یک مثال قابل توجه صحنه های آغازین سری تهاجم مخفی مارول است که کاملاً توسط هوش مصنوعی تولید شده است. این روند باعث نگرانی بسیاری از هنرمندان شده است که معتقدند استفاده از هوش مصنوعی در تولید آثار هنری اصالت و کیفیت آنها را تحت الشعاع قرار می دهد و مرزهای خلاقیت انسان را محو می کند. یکی از انتقادات اصلی این است که سیستم‌های هوش مصنوعی داده‌های متنی، صوتی و بصری را بدون اجازه سازندگان اصلی جمع‌آوری و بازتولید می‌کنند که منجر به شکایت‌های متعددی شده است. با این حال، به نظر می رسد که جعبه فناوری پاندورا باز شده و قابل بسته شدن نیست.
از این رو هنرمندان و فیلمسازان با انکار و نفی استفاده از هوش مصنوعی، همانطور که در «مرتد» دیده می شود، سعی می کنند بر اهمیت مشارکت انسان در هنر تأکید کنند. انتظار می رود این رویکرد به جای استثناء، به یک قانون برای صنعت هنر و فیلم تبدیل شود.