جوانان پرخور با کم تجربگی خود در ضربات پنالتی مغلوب شیرهای مراکشی شدند.
امید مافی / روزنامه نگار
هدف امروز: با رسیدن به سراب تشنگی را فراموش می کنیم و آرزوهایمان را به دست باد می سپاریم. همه چیز برای یک جشن بزرگ در روزهای فقر و فلاکت آماده بود و ما توانستیم با درهم شکستن سربازان جبل الطارق و بیدار کردن افراد مشهور کیک (ببخشید، تقلبی) از رویای زرد پاییزی، عروج را در سونای بخار سورابایا جشن بگیریم. . اما نشد و غم های طاقت فرسا در پایان یک ضیافت شکم ما را تلخ تر از هلاهل کرد.
دیشب در جهنم شرق دور، ولورین های آینده دار ما دقایقی با تاریخ سازی فاصله داشتند، اما وقتی شیرهای غرب از خواب بیدار شدند و بازی را در وقت های اضافه به تساوی کشاندند، بازی کاملاً برعکس شد. شاید اگر توپچی های ما بعد از گل اسماعیل قلی زاده در روکش محافظه کاری فرو نمی رفتند و بی دلیل عقب نشینی نمی کردند، کار را تمام می کردیم و مثل تعبیر خوابمان در ضربات پنالتی جبار خوشحال می شدیم.
بارش شدید باران استوای دیشب امیدمان را بر باد داد به طوری که امیدمان ناامید شد و در پایان یک سوگواری نمایشی با هق هق فرزندانمان اشک ریختیم. اما فوتبال ادامه دارد. درست مثل زندگی با همه مشکلاتش راه خودش را می رود و ربطی به تارهای درهم ندارد.
دیشب پرونده جوانان ما در جام جهان نما بسته شد، اما شایسته است این استعدادهای بکر و شایسته را به رحمت خدا نسپاریم و به آنها اجازه دهیم به آرزوهای خود ادامه دهند. در این صورت می توان امیدوار بود که آینده با همه بلاتکلیفی هایش فوتبال ما را به سخره نگیرد و رویاهای ما را نابود نکند. باختیم و حذف شدیم. ما برای آن صد و یک دقیقه و آن پنالتی ها ارزشی قائل نیستیم. اما این هنوز آغاز راه است و با کمی توجه به کودکان کشته شده، مطمئناً طوفان های مرگبار در مسیر را پشت سر خواهیم گذاشت. این چیزی بیش از این نیست دوستان
نشریه تاریخ سازی در زمان گل نی … اولین بار در روزنامه آرمان مزور منتشر شد.