مردمی که در هفدهم دی ماه 1346 از خواب بیدار شدند هرگز تصور نمی کردند که این روز به تاریخی ماندگار و بسیار تلخ در ورزش ایران تبدیل شود. روزی که خبر رسید چهره فوق العاده محبوب ورزش ایران دیگر نفس نمی کشد. مردی که در 3 المپیک برای ما مدال گرفت اما محبوبیتش در بین مردم دلایل دیگری داشت و جامعه او را به خاطر علمش دوست دارد نه مدال هایش. در هفدهم دی ماه 1346 خبر رسید که داستان زندگی غلامرضا تختی به پایان رسیده و جهان پهلوان دیگر در میان مردم نیست. اتفاقی که ورزش ایران را تکان داد و هنوز بعد از گذشت بیش از نیم قرن که به روز هفدهم دی ماه می رسیم، ورزش ایران پیراهن مشکی بر تن می کند.
هفدهمین روز زمستان برای ورزش ما همیشه مترادف با خاطره تلخ پرواز آقا تختی است و حتی افرادی که در روز درگذشت او به دنیا نیامده اند به این افسانه احترام می گذارند.
در ورزش ایران و حتی کشتی کشورمان افرادی هستند که افتخارات به مراتب بیشتر از آقای تختی دارند اما به جرات می توان گفت که حتی 10 درصد از محبوبیت ایشان را هم ندارند چرا که اساساً هیچکس غلامرضا تختی را به خاطر او دوست ندارد. مدال ها تختی به خاطر قهرمانی جهان قهرمان جهان نشد، بلکه به خاطر مردمی بودن و ایستادن در کنار همان کسانی که گلویش را برایش خاراندند، آقا تختی شد.
بی تفاوتی مردم به ستاره های سینما
مرحوم ناصر ملک مطیعی ستاره سینمای ایران در دهه های گذشته درباره مراسم تشییع پیکر جهان پهلوان تختی به خبرروزشی گفت: در آن زمان که مرحوم تختی فوت کردند ستاره سینما شده بودم و محبوب بودم اما در روز تشییع جنازه او، مردم بسیار غمگین بودند. و از اینکه از کنار من می گذرند ناراحت بودند و هیچ توجهی به من نمی کردند، زیرا تمام فکر و ذهنشان معطوف به دنیای پهلوان تختی بود.
منبع: نیوز