صف های به یاد ماندنی صبح جلوی کیوسک

صف های به یاد ماندنی صبح جلوی کیوسک

توسط خالق مجله “دنیای ورزش” که در ایالات متحده درگذشت

ایده آل امروز – وحید آسترون: بیژن رفیعی، طراح و بنیانگذار مجله دنیای ورزش، بعدها به آمریکا مهاجرت کرد و در حالی که فرزندان و نوه هایش در کنارش بودند، تسلیم بیماری شد. رضا قویفکر، دبیر کانون پیشکسوتان مطبوعات و روزنامه نگار باتجربه با ارسال مطلبی به ایسنا این خبر را تایید کرد. قوفکر در تشریح ویژگی های حرفه ای و فردی بیژن رفیعی نوشت: وی زمانی که 31 سال بیشتر نداشت طرح انتشار مجله ورزشی را به عباس مسعودی موسس روزنامه ارائه کرد که مورد استقبال وی قرار گرفت.

قبل از انقلاب 57، کیهان ورزش و دنیای ورزش مهمترین نشریات ورزشی ایران بودند که در ورزش ایران نفوذ بالایی داشتند. این در حالی است که به دلیل ظهور رسانه های اجتماعی و دیجیتال، مخاطب دیگر تیراژ و جذابیت گذشته را ندارد. این داستانی است که شامل تمام نشریات چاپی می شود. اولین شماره دنیای ورزش در 25 شهریور 1349 با صفحات رنگی منتشر شد. 15 سال قبل از انتشار دنیای ورزش، مجله کیهان ورزشی به ابتکار دکتر صدرالدین الهی و کاظم گیلانپور در موسسه کیهان منتشر شد. متأسفانه نشریه دنیای ورزش که در سال های پس از انقلاب همچنان ادامه داشت، پنج سال پیش به دلیل ناتوانی مؤسسه اطلاعات در تأمین بودجه و به سرپرستی غلامحسین شعبانی تعطیل شد.

چرا دنیای ورزش مهم بود؟

دنیای ورزش و گاه مردمی که روزهای زیادی برای خرید آن صف می کشیدند، از اولین جاهایی بود که می شد از نتایج مسابقات باشگاهی تهران مطلع شد. اگر گاهی اوقات به دلایلی امکان رفتن به استادیوم وجود نداشت، اغلب این الزام وجود داشت که تا صبح شنبه منتظر بمانیم تا با خواندن نتایج آن را بفهمیم: از صفحات فوتبال ملی دو رقیب در صبح شنبه. بنابراین روال حول محور این بود که شب‌های جمعه باید به خیابان می‌رفتم و برای یک تلفن دو ریالی در صف دیگری می‌ایستم یا با قلک‌ها و تلفن‌های پولی به فروشگاه‌های محلی می‌دویدم و سپس با شماره معروف 9161 تماس می‌گرفتم. از ورزشگاه امجدیه والباته. آزادی آزاد است که آن طرف خط تلفن را بردارد و مثلا بگوید پرسپولیس را فشار دهید و بلافاصله تلفن را قطع کند. و شما با این ابهام آزاردهنده می مانید که نتیجه در تلفن دقیقه این است که چند بازی و چند بازی مانده و چه کسی گل زده و نتیجه نهایی چه بوده است. وقتی بعد از یکی دو ساعت دوباره زنگ زدی تا نتیجه نهایی را بفهمی و آن طرف خط کسی نبود که بهت امتیاز را بگوید، می دانستی که بازی تمام شده است و فردا باید زود بیدار شوی و بروی. صبح های شنبه به خط مقدم برود تا ببیند پایان داستانی که پانزده شانزده ساعت پیش در مغز و روح شروع شده بود تا کجا رسیده است: داستان ابدی عاشقان فوتبال در دوران محدودیت ها و تاخیرها.

دنیای ورزش البته محدود به فوتبال نبود. علاوه بر این، اغلب اعتراضات شفاهی در چت های گروهی وجود داشت که سهم فوتبال در دنیای ورزش کم است. دنیای ورزش گاهی بیشتر از فوتبال به کشتی اهمیت می داد. صفحات زیادی با نظرات فراوان و عکس های بسیار که حجم مهمی از مجله را تشکیل می دادند. این رویه در مسابقات قهرمانی آسیا و المپیک بیش از هر زمان دیگری نمایان بود. نام های فراوانی که در ذهن و روح خواننده حک شد به این دلیل بود که همیشه مطالبی در مورد ملی پوشان در مجله می آمد و به غیر از مجید ترکان، عسگری محمدیان، رضا سوخته سرایی، علیرضا سلیمانی، برادران محبی. ، و بسیاری از نام های دیگر، همچنین خارجی. بخش بزرگی از صفحات مجله تا شده و جذب شده بود: جان اسمیت، آرسن فدزایف، سرگئی بلاگلازوف (که روزنامه نگاران و مفسران تلویزیونی او را به دلیل سهولت کار بلاگازوف می نامیدند!) مهمانان دائمی صفحات بودند. در دنیای ورزش، البته، یک رنگ نیز باز می شود.

پست حفظ صف های صبح جلوی کیوسک اولین بار در روزنامه آرمان موج پدیدار شد.