یک جنگ واقعی در آسیا، دیپلماسی در اینجا بی معنی است
ایده آل امروز – وحید آسترون: در این روزها که خاورمیانه شاهد جنگی بی سابقه است و کشورها برای دستیابی به صلحی پایدار به دیپلماسی متوسل می شوند، جنگ واقعی در قطر در جریان است، جنگی که نه دیپلماسی در آن معنا پیدا می کند و نه توافقی امضا می شود، نه تلاش می شود، برای آتش بس مفید است. در لفاظی های این جنگ گسترده تنها یک عبارت وجود دارد: “بکش تا کشته نشوی!” شلیک گلوله دیوارها را مانند موشک بالستیک ویران می کند، شلیک سر مانند تیر در بدن دشمن است و شهرها بی دفاع تر از همیشه هستند، هیچکس نمی داند در پایان نود دقیقه این جنگ چه خواهد شد. 22 سرباز حاضر در زمین به آنچه که یون سوک یول، رئیس جمهور کره جنوبی چند روز پیش با ولیعهد سعودی، محمد بن سلمان داشت، یا آنچه بین پرچم های دو کشور به مدت 145 دقیقه رخ داد، فکر نمی کنند. جنگی بزرگ در آسیا، بی رحمانه بود، سربازان به مواضع دشمن حمله کردند تا اینکه اعراب شکست خوردند و کشوری از این پیروزی غرق در شادی شد و اعراب غمگین ترین بودند.
فرقی نمی کند که ایران و فلسطین سال ها با یک دشمن می جنگند، در این نبرد ضعیف ترین گروه شکست می خورند و دوستی ها برای 45 دقیقه فراموش می شود. شما محکوم به شکست دادن دوستان و دشمنان در مستطیل سبز هستید. گاهی اوقات عواقب شکست برای سال ها مردم را خشمگین می کند. مثل عراقی ها که عصبانی ترین مردم آسیا برای شکست مقابل اردن و فوتبالدوستان این کشور با تمسخرشان هستند و گناه ایرانی-استرالیایی این اتفاق را نمی بخشند. داور این دیدار (علیرضا فغانی) حالا از دست مردم عراق عصبانی است و ایرانی ها تصویر اخراج ایمن حسین را تلافی شکست ایرانی ها در جام ملت های آسیا در استرالیا می دانند و حالا نبردشان شدت گرفته است. در توییتر.
دوستی اینجا معنایی ندارد. در مستطیل سبز علامت صلح وجود ندارد و فقط باید به فتح درها فکر کنید. ایران و سوریه جنگ‌های بزرگی بودند، مانند ارتش ژاپن که در مقابل بحرین صف آرایی می‌کردند یا شیرهای ایرانی علیه امارات می‌خواندند. جنگ یوز و سوری نیز در دقیقه 120 نشان داد که هیچ رحمی وجود ندارد، زیرا سوری ها نباید به ایرانی ها رحم کنند. بازی آنقدر برای پرخورها سخت شده بود که 85 میلیون ایرانی را در سرتاسر جهان در آستانه سکته قرار داد.
اخراج طارمی و روحیه جنگندگی سوری ها ایران را به مرز حذف رساند و شاید عدم تجربه یک سرباز سوری معادلات منطقه ای در نیمکره جام ملت ها را به نفع ایران برعکس کرد و گرنه سربازان هکتور کوپر بی نقص بودند. در ضربات پنالتی شاید مصدومیت عمر خریبین خواست خدا بود تا پنالتی عالی او در پایان بازی تکرار نشود. به هر حال ایرانی ها در نبرد سخت عبدالله بن خلیفه پیروز شدند و این مسابقه در تاریخ ماندگار شد. پس از پایان جنگ، پس از دو روز بهبودی، یوزه باید با سامورایی‌هایی روبه‌رو شود که قدرت بلامنازع آسیا هستند و تنها یک منطق دارند: “پیروزی” و شکست در دایره المعارف آنها جایی ندارد. هر چه هست، پرخورهای خسته که بیش از 45 دقیقه مسابقه 10 نفره و نبرد سخت گلادیاتوری داشتند، حریفشان یک جنگ 90 دقیقه ای آسان با بحرین داشتند و ارتش ایران برای این که نتواند نیروهای حیاتی خود را تجدید کند. برای باخت به سامورایی، حماسه دیگری خلق کنید.
پست «مردم ما با رویای قهرمانانه پیروز می شویم» اولین بار در روزنامه آرمان موج پدیدار شد.