معرفی و نقد فیلم اکشن-کمدی جنون‌آمیز چندجهانی “همه چیز همه جا به یکباره “

مشخصات فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره 

لیست بازیگران فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

• میشل یئو در نقش اِوِلین کوان وانگ
• استفانی هسو در نقش جوی وانگ/ جوبو توپاکی
• جاناتان کی کوان در نقش ویموند وانگ
• جیمز هنگ در نقش گونگ گونگ (پدربزرگ مادری)،^[۱۰]
• جیمی لی کرتیس در نقش دیرده بیوبیردرا، افسر خدمات درآمد داخلی (IRS)
• تَـلی مِـدِل در نقش بکی سرگور
• جنی سلیت در نقش دبی، مامان سگ/ «بینی دراز»، مشتری خشکشویی
• هری شوم جونیور در نقش چاد
• بیف ویف در نقش ریک، مشتری لباسشویی
• سونیتا مانی در نقش ملکه موزیکال تلویزیون
• آرون لازار در نقش سرباز موزیکال تلویزیون
• آدری واسیلوسکی و پیتر بانیفاز در نقش افسران آلفا آروی
• دانیل شاینرت به عنوان مدیر منطقه

رندی نیومن که موسیقی متن نه فیلم پویانمایی دیزنی-پیکسار را ایجاد کرده، یک صداپیشگی ذکرنشده در تیتراژ را به عنوان صدای راکاکونی برعهده دارد که اشاره‌ای به فیلم پویانمایی راتاتویی (۲۰۰۷) است. او رسماً به عنوان یک هنرمند برجسته در ترانهٔ «الان می‌پزیم» فهرست شده‌است.

عوامل فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

• کارگردان: دانیل کوان، دانیل شاینرت
• تهیه‌کننده: آنتونی روسو، جو لوسو، مایک لاروکا، دانیل کوان، دانیل شاینرت، جاناتان ونگ
• نویسنده: دانیل کوان، دانیل شاینرت
• موسیقی: سان لوکس
• فیلم‌بردار: لارکین سیپل
• تدوین‌گر: پل راجرز

حرف‌های عوامل و بازیگران فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

دانیل کوان: هر کدام از ما از پس‌زمینه‌های بسیار متفاوتی می‌آییم

هر کدام از ما از پس‌زمینه‌های بسیار متفاوتی می‌آییم. از منظر فیلمسازی، من از انمیمیشن، در حالی‌که شاینرت از تئاتر و بداهه‌گویی (شکلی از تئاتر) می‌آید. می‌دانیم این‌ها در دو سر کاملا متضاد طیف فیلمسازی قرار می‌گیرند. با انیمیشن شما همه چیز را در کنترل کامل دارید و بداهه‌‌سازی گونه‌ای از فیلمسازی است که در آن کنترلی ندارید. برای ساختن یک فیلم به هر دوی این‌ها در نسبت‌های مختلف نیاز دارید. از آنجایی که ما دیدگاه‌های قوی خودمان و البته سلیقه‌های مشابهی داریم، واقعا به خوبی با یک‌دیگر ترکیب می‌شویم که حاصل آن پروسه‌ای بسیار انعطاف‌پذیر است.

کوان: کمدی همراه با اکشن بسیار سخت است

هر دوی ما با فیلم‌های کونگ‌فو بزرگ شدیم. امروزه در فیلم‌ها اکشن زیادی وجود دارد، اما به اوج زیبایی، حرکات رقص‌مانند و روایتی که یوئن وو-پینگ (طراح رقص معروف چینی) به ما آموخته است، نمی‌رسد. هیچ‌کس دیگری از نگاه ما به او نزدیک نمی‌شود. اگرچه من و شاینرت طراح مبارزه نیستیم، اما از همان زمانی که با هم شروع به کار کردیم، همان تصاویری که فیلمسازانی مانند وو-پینگ از آن‌ها بهره می‌بردند را تصور می‌کردیم. بنابراین ما می‌دانستیم که می‌خواهیم مطمئن شویم فیلم‌ ما هم این کار را انجام می‌دهد. ما اندی و برایان لی را در یوتیوب پیدا کردیم. جایی که آن‌ها گروهی به نام باشگاه رزمی (MartialClub) دارند. هنگامی که یکی از ویدئوهای آن‌ها را تماشا کردیم، از اینکه صحنه مبارزه‌ چقدر پرهیجان بود و از طراحی نمای هوشمندانه و دقیق آن‌ها، تحت‌تاثیر قرار گرفتیم. همچنین آن‌ها بامزه بودند. کمدی همراه با اکشن بسیار سخت است و آن‌ها آن را با موفقیت انجام دادند.

دانیل شاینرت: نمی‌توانستیم با مقیاس اکشن هالیوودی رقابت کنیم

ما می‌دانستیم که می‌خواهیم (صحنه‌های) مبارزه‌های‌مان وزن (ریتم) و کمدی داشته باشند. ما نمی‌توانستیم با مقیاس اکشن هالیوودی رقابت کنیم، اما می‌خواستیم که فیلم ما آن انرژی فیلم‌های هنگ‌کنگی را داشته باشد. ما اندی و برایان لی ( دو طراح صحنه‌های مبارزه فیلم)‌ را با تیموتی اولیش، هماهنگ کننده بدلکاری‌های فیلم، جفت کردیم. استخدام یوتیوبر‌ها یک قمار است، اما آن‌ها تعادل و توازن خوبی به دست‌ آوردند. ما حتی قسمت‌هایی از فیلم را برای اندی و برایان نوشتیم.

میشل یئو: نوشتن چنین فیلمنامه‌ای بسیار شجاعانه و جسورانه بود

هنگامی که فیلمنامه را خواندم با خودم فکر کردم این همان چیزی است که مدت‌ها منتظرش بودم. این فیلم به من این فرصت را می‌دهد تا به طرفداران، خانواده و مخاطبانم نشان بدهم که چه توانایی‌هایی داریم. خنده‌دار بودن، واقعی بودن و غمگین بودن. بالاخره یک نفر فهمید که می‌توانم همه این کارها را انجام بدهم. نوشتن چنین فیلمنامه‌ای بسیار شجاعانه و جسورانه بود. جایی که با یک زن خانه‌دار مسن بسیار معمولی، با یک مادر، روبه‌رو هستیم. زنی که ما اغلب او را نمی‌بینیم. کسی برای حفظ خانواده در کنار هم و موفق بودن در نگاه والدینش تلاش می‌کند و سپس فرصتی برای تبدیل شدن به چنین ابرقهرمانی را به دست می‌آورد. آخرین باری که چنین شخصیتی داشتیم کی بود؟ هنگامی که به من پیشنهاد شد، مدت‌ها می‌شد که منتظر این فرصت بودم. از اینکه مردم ما را باور کردند بسیار خوشحالم. A24 و جاناتان وانگ تهیه‌کننده به ما ایمان داشتند. این یک کار عاشقانه بود و فکر می‌کنم همه ما که فیلمنامه را خواندیم به آن علاقه‌مند شدیم و فقط می‌خواستیم آن را انجام بدهیم.

جیمی لی کرتیس: من نمی‌خواهم چیزی را پنهان کنم

کرتیس اصرار داشته که تا حد امکان روی تصویر واقعی بنظر برسد: من می‌خواستم فقط با این زن صادق باشم. در جهان صنعتی – صنعتی میلیارد دلاری، تریلیون دلار – در مورد پنهان کردن چیزها وجود دارد: کانسیلرها، شکم ‌بندها، پرکننده‌ها، لباس‌ها، محصولات مو. همه چیزهایی که برای پنهان کردن واقعیت ما هستند. دستور من به همه این بود: من نمی‌خواهم چیزی را پنهان کنم. من از یازده سالگی، از زمانی که متوجه بدن خود شدم، شکم خود را تو می‌دادم. من به طور ویژه تصمیم گرفت هر ماهیچه‌ای را که برای پنهان کردن به هم فشار می‌دادم را رها کنم. این هدف من بود. کوان در همین رابطه می‌گوید: «همه تصور می‌کنند که شکم او در فیلم پروتزی است، اما این در واقع شکم واقعی او است. او از اینکه به او اجازه داده شد که این کار را انجام بدهد، سپاسگزار بود».

جاناتان کی کوان: من زندگی‌ام را در این سه شخصیت مختلف ریختم

هنگامی که نقش را گرفتم، متوجه شدم که نقش یک شخصیت را بازی نمی‌کنم. من سه نسخه بسیار متفاوت از یک شخصیت را ایفا می‌کردم. از همان ابتدا برای من بسیار مهم بود که مخاطب این نسخه‌های مختلف را تشخیص بدهد. در نتیجه با آن‌ها به عنوان شخصیت‌هایی متفاوت رفتار می‌کردم. من یک مربی بازیگری، یک مربی حرکات بدن، یک مربی صدا و بیان و یک مربی دیالوگ استخدام کردم تا به کمک کنند برای بازی در این نقش آماده شوم. این نقش هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ احساسی سخت بود.

من برای وارد شدن به آن چارچوب ذهنی، واقعا به اعماق درونم رفتم و به تمام دهه‌های زندگی‌ام نگاه کردم و به جاهایی رفتم که واقعا خوشحال بودم و همچنین به مکان‌های تاریکی که بسیار غمگین بودم. من زندگی‌ام را در این سه شخصیت مختلف ریختم. جدا کردن آن‌ها برایم سخت است زیرا (احساس می‌کنم) همه آن‌ها من هستند. همه آن‌ها بخش‌هایی از زندگی من و مراحل مختلف آن هستند.

معرفی فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

اگر هیچ‌چیز واقعا مهم نیست، چرا همه ما فقط مهربان نباشیم؟ این پرسش هستی‌شناسانه‌ای است که در فیلم علمی-تخیلی چند جهانی هیجان‌انگیز دانیل کوان و دانیل شاینرت، مطرح می‌شود.
فیلم «همه چیز همه جا به یکباره» به شکل فریبنده‌ای یک فیلم متفکرانه است که از دریچه‌ای تازه به داستان‌های چندجهانی می‌پردازد. روایت‌های چندجهانی در حال حاضر بسیار محبوب و پرطرفدار هستند. در دنیای تحت سلطه گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های مجازی که آدم‌ها با احتمالات بی‌پایان از اینکه چه کس دیگری ممکن بوده باشند تسخیر شده‌اند، روایت کردن داستانی که فقط در یک صفحه از هستی رخ می‌دهد می‌تواند به نوعی در حکم انکار این موضوع باشد. تماشای همه‌چیز همه‌جا به یکباره (نام دیگری که در ترجمه فارسی به آن مشهور شده است) که برخلاف نمونه‌های مارولی خود از چندچهانی فقط برای جذابیت‌های مخاطب‌پسند بهره نمی‌برد، سفری پرهرج و مرج به دنیا با همه احتمالات بی‌شمار آن است.

کمدی سیاه تازه A24 که از ۲۵ مارس نمایش خود را شروع کرده است، تاکنون توانسته به فروشی ۷۸ میلیون دلاری در سطح جهان برسد که از این میزان حدود ۶۰ میلیون دلار آن سهم اکران داخلی بوده و بقیه آن را اکران‌های خارجی شامل می‌شود. به این ترتیب، همه‌چیز همه‌جا به یکباره، عنوان پرفروش‌ترین فیلم A24 در آمریکای شمالی را از آن خود می‌کند. عنوانی که پیش از این از آن جواهرات تراش نخورده برادران سفدی با فروشی ۵۰ میلیون‌دلاری بود. همچنین فیلم به زودی پرفروش‌ترین فیلم‌های A24 در سطح جهانی – موروثی و لیدی برد به ترتیبت با ۷۹ و ۷۸ میلیون‌دلار- را پشت سر خواهد گذاشت.

این فیلم به عنوان «چرخش هرج و مرج ژانر» توصیف شده‌است،که شامل عناصر فیلم‌های هنرهای رزمی، علمی تخیلی، فانتزی، اکشن و پویانمایی است.

کوان و شاینرت در سال ۲۰۱۰ دربارهٔ مفهوم چندجهانی تحقیق کردند و از سال ۲۰۱۶ شروع به نوشتن فیلمنامه کردند. نقش اصلی که در ابتدا برای جکی چان نوشته شده بود بعداً بازسازی شد و به میشل یئو پیشنهاد شد. تصویربرداری اصلی در ژانویه ۲۰۲۰ آغاز شد و در مارس پیش از شروع دنیاگیری کووید-۱۹ در ایالات متحده آمریکا به پایان رسید. این فیلم شامل موسیقی ساخته‌شده توسط سان لوکس، از جمله همکاری با نوازندگان میتسکی، دیوید برن و آندره ۳۰۰۰ است.

همه‌چیز همه‌جا به یکباره در ۱۱ مارس ۲۰۲۲ در جنوب از جنوب غربی به نمایش درآمد و پس از اکرانی محدود در ۲۵ مارس در ایالات متحده، در ۸ آوریل ۲۰۲۲ توسط ای ۲۴ در سراسر جهان منتشر شد و مورد تحسین منتقدان و تماشاگران قرار گرفت؛ تخیل، کارگردانی، بازی بازیگران (به ویژه یئو و کوان) و رفتار دلسوزانهٔ فیلم با موضوعاتی مانند اگزیستانسیالیسم، هیچ‌انگاری و هویت چینی-آمریکایی مورد تحسین قرار گرفت. این فیلم با بیش از ۱۰۳ میلیون دلار فروش در سراسر جهان به پردرآمدترین فیلم ای ۲۴ تبدیل شد و از جواهرات تراش‌نخورده (۲۰۱۹) پیشی گرفت. این فیلم از سوی انستیتوی فیلم آمریکا به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های ۲۰۲۲ نام گرفت. این فیلم در مراسم گلدن گلوب نامزد دریافت شش جایزهٔ شامل بهترین فیلم – موزیکال یا کمدی و بهترین کارگردانی شد.

داستان فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

این فیلم به سه قسمت تقسیم شده‌است که با عنوان فیلم مطابقت دارد.

قسمت ۱: همه‌چیز

اِوِلین وانگ (Evelyn Wang) یک زن چینی-آمریکایی، همراه با همسرش ویموند (Waymond)، یک خشکشویی را اداره می‌کند. تنش‌ها به دلیل بازرسی لباسشویی توسط خدمات درآمد داخلی (IRS) بالا است. علاوه بر این، ویموند در تلاش است تا اوراق طلاق را به اِوِلین بدهد. در همین حال گونگ گونگ (Gong Gong)، پدر سختگیر اِوِلین، به تازگی از چین آمده‌است و جوی (Joy)، دختر اِوِلین، در تلاش بوده‌است تا مادرش را وادار کند که دوست دخترش، بکی را بپذیرد.

شخصیت ویموند در حین یک ملاقات در ساختمان خدمات درآمد داخلی با بازرس دیرده بیوبیردرا (Deirdre Beaubeirdra) تغییر می‌کند و بدن او برای مدت کوتاهی توسط آلفا ویموند، نسخه‌ای از ویموند از جهان آلفا با نام مستعار «Alphaverse» تسخیر می‌شود. آلفا ویموند به اِوِلین توضیح می‌دهد که جهان‌های موازی بسیاری وجود دارند، زیرا هر انتخابی که انجام می‌شود، یک جهان جدید ایجاد می‌کند. مردم آلفاورس، به رهبری آلفا اِوِلین (Alpha Evelyn) فقید، فناوری «پرش در چندجهانی» را توسعه دادند که به افراد اجازه می‌دهد تا با انجام شرایط خاصی، به مهارت‌ها، خاطرات و بدن همتایان جهان موازی خود دسترسی داشته باشند. آلفا ویموند توضیح می‌دهد که چندجهانی توسط جوبو توپاکی (Jobu Tupaki)، سابقاً آلفا جوی (Alpha Joy)، در حال تهدید است. ذهن او پس از اینکه آلفا اِوِلین او را به پرش گسترده سوق داد و با بارگذاری بیش از حد و شکستگی در سراسر چندجهانی متلاشی شد. جوبو توپاکی اکنون همه جهان‌ها را به یکباره تجربه می‌کند و می‌تواند به میل خود به پرش و دستکاری ماده بپردازد. او با قدرت خداگونه‌اش سیاهچاله‌ای مانند «همه چیز بیگل» (Everything Bagle) ایجاد کرده‌است که به‌طور بالقوه می‌تواند چندجهانی را نابود کند.

به اِوِلین فناوری پرش وجهی داده می‌شود تا با یاران جوبو توپاکی که در ساختمان IRS همگرا می‌شوند مبارزه کند. اِوِلین از برنامه‌های ویموند برای طلاق مطلع می‌شود و زندگی‌های دیگری را کشف می‌کند که در آن انتخاب‌های متفاوتی انجام داده و شکوفا شده‌است، مانند تبدیل شدن به یک استاد کونگ فو و ستاره سینما به‌جای ترک چین با ویموند، که به یک تاجر موفق تبدیل می‌شود. آلفا ویموند به این باور می‌رسد که اِوِلین، به عنوان بزرگترین شکست در بین همه اِوِلین‌های جهان چندگانه، پتانسیل استفاده نشده‌ای برای شکست دادن جوبو توپاکی دارد. آلفا گونگ گونگ به ایولین دستور می‌دهد که جوی را بکشد تا مانع از جوبو توپاکی شود، اما اِوِلین قبول نمی‌کند. اِوِلین تصمیم می‌گیرد که می‌تواند جوی را با تبدیل شدن به جوبو نجات دهد، بنابراین در حالی که با عوامل جوبو و سربازان آلفا گونگ گونگ مبارزه می‌کند، مکرراً به پرش بین جهانی می‌پرد. پس از نبرد، آلفا ویموند توسط جوبو در آلفاورس کشته می‌شود و ذهن اِوِلین قبل از مرگش دچار شکستگی می‌شود.

قسمت ۲: همه‌جا

ذهن اِوِلین در سراسر چندجهانی منشعب می‌شود و او جهان‌های عجیب و غریب دیگری را کشف می‌کند و آنها را همزمان تجربه می‌کند. او در جهان‌هایی می‌گذرد، مانند جهان‌هایی که در آن انسان‌ها هات داگ برای انگشتان دارند و او در رابطه عاشقانه با دیرده است، و دیگری که در کنار یک سرآشپز تپپان‌یاکی کار می‌کند که مخفیانه توسط یک راکون شبیه راتاتویی عروسک‌گردانی می‌کند. جوبو، ایولین را پیدا می‌کند و به او می‌گوید که همه چیز بیگل را نه برای از بین بردن همه چیز، بلکه برای از بین بردن خودش ساخته‌است و به دنبال اِوِلینی می‌گردد که بتواند او را درک کند. جوبو توپاکی احساس می‌کند که چون جهان‌های بسیار وسیع و هرج و مرج بی پایان وجود دارد، هیچ چیز واقعاً مهم نیست.

در جهان‌های دیگر، وانگ‌ها به دلیل اشتباهات مالیاتی در آستانه از دست دادن لباسشویی هستند، آلفا ویموند توسط جوبو توپاکی کشته می‌شود، و تاجر ویموند ستاره سینما، اِوِلین را پس از چندین دهه دوری از یکدیگر رد می‌کند. اِوِلین تقریباً به سمت هدف جوبو توپاکی سوق داده می‌شود و به ویموند جهان او خنجر می‌زند. او تقریباً به جوبو توپاکی می‌پیوندد تا وارد بیگل شود، اما با شنیدن فراخوان‌های ویموند برای مهربانی و امید متوقف می‌شود. اِوِلین با استفاده از دانش چندجهانی خود برای یافتن چیزی که به هر یک از آنها آسیب می‌زند و به آنها شادی می‌دهد، عوامل جوبو توپاکی را شکست می‌دهد. ایولین به جوبو توپاکی می‌رسد و به او می‌گوید که تنها نیست و اِوِلین همیشه با او باشد، علی‌رغم هر جای دیگری که می‌تواند باشد. در همین حال، در جهان‌های موازی، اِوِلین با گونگ گونگ مقابله می‌کند و با ویموند و جوی آشتی می‌کند و ویموند دیرده را متقاعد می‌کند که به وانگ‌ها اجازه دهد مالیات‌های خود را دوباره انجام دهند. جوبو توپاکی ابتدا ایولین را رد می‌کند، اما نزد او بازمی‌گردد و آنها در آغوش می‌گیرند.

قسمت ۳: به یکباره

مدت کوتاهی پس از آن، روابط و زندگی خانواده بهبود یافته‌است. بکی اکنون به عنوان عضوی از خانواده در نظر گرفته می‌شود، ویموند و اِوِلین برای اولین بار پس از مدت‌ها لحظات کوتاه اما عاشقانه‌ای را با هم به اشتراک می‌گذارند و در فرصتی دوباره برای ثبت مالیات خود به ساختمان IRS بازمی‌گردند. همان‌طور که دیرده صحبت می‌کند، توجه اِوِلین لحظه‌ای به خود متناوبِ او و چندجهانی جلب می‌شود، پیش از اینکه خودش را به دنیای خانه‌اش بازگرداند.

تولید

توسعه و نویسندگی فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

دنیل شاینرت و دنیل کوان کارگردانان مشترک فیلم اظهار داشتند که در سال ۲۰۱۰ پس از مواجهه با مفهوم رئالیسم مدال در فیلم راه‌پیمایی شرمان از سال ۱۹۸۶، شروع به تحقیق در مورد مفهوم چندجهانی کردند. کوان پس از اکران فیلم مرد عنکبوتی: به درون دنیای عنکبوتی در سال ۲۰۱۸ که مفهومی چندجهانی نیز دارد، گفت: «این کمی ناراحت‌کننده است، زیرا ما فکر کردیم: «اوه لعنت، همه ما را به این چیزی که روی آن کار می‌کنیم شکست خواهند داد.»» او همچنین اظهار داشت: «دیدن فصل دوم ریک و مورتی واقعاً دردناک بود. من می‌گفتم، «آنها قبلاً همهٔ ایده‌هایی را که ما فکر می‌کردیم اصلی هستند، انجام داده‌اند! این یک تجربهٔ واقعاً خسته‌کننده بود؛ بنابراین در حالی که ما مشغول نوشتن این پروژه بودیم، تماشای ریک و مورتی را متوقف کردم.»

در پیش‌نویس‌های اولیه، کارگردانان برنامه‌ریزی کردند که شخصیت اصلی به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی (ADHD) تشخیص‌داده‌نشده مبتلا باشد. کوان از طریق تحقیقات خود برای این پروژه متوجه شد که خودش ADHD تشخیص‌داده‌نشده دارد.

جهانی که در آن اولین در هنرهای رزمی تمرین می‌کند و تبدیل به یک ستاره فیلم‌های اکشن می‌شود، صحنه‌هایی را به نمایش می‌گذارد که از نظر بصری و زمینه‌ای از فیلم‌های کارگردان هنگ‌کنگ وونگ کار وای الهام گرفته شده‌است. کریس لی از والچر نوشت که این صحنه‌ها حالتی از اشتیاق عاشقانه بدیع را تداعی می‌کنند که فوراً به عنوان سنگ محک آثار ونگ قابل تشخیص خواهند بود. جهانی که در آن اولین و جوی سنگ هستند، تحت تأثیر کتاب کودکان سال ۱۹۶۹ سیلوستر و سنگریزه جادویی و بازی ویدیویی همه چیز در سال ۲۰۱۷ قرار گرفت.

کوان اظهار داشت که ایده همه‌چیز بیگل که توسط جوبو توپاکی ساخته شده‌است «به عنوان یک شوخی شروع شد.» شاینرت خاطرنشان کرد که آنها زمان زیادی را صرف توسعه دین پیروان بیگل کردند، اما با عوارضی مواجه شدند: «نیهیلیست [جوبو توپاکی]؛ آیا جزمی باید وجود داشته باشد؟ آیا باید یک کتاب آسمانی وجود داشته باشد؟ اعمال آنها باید به عنوان یک دین چگونه باشد؟ بیگل تبدیل به نمادی بسیار مفید و ساده شد که ما به عنوان فیلمساز می‌توانستیم به آن اشاره کنیم و شما مجبور نیستید آن را خیلی فراتر از شوخی توضیح دهید.»

نقش‌ها در فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

در طول پیش تولید، جکی چان برای نقش اصلی در نظر گرفته شد. فیلمنامه در ابتدا برای او نوشته شد قبل از اینکه کوان و شاینرت نظرشان را تغییر دهند و دوباره نقش اصلی را به عنوان یک زن تصور کنند، احساس می‌کردند که زن و شوهر داستان را پویاتر می‌کند.

هنگامی که فیلمنامه در ابتدا با شخصیت اصلی به عنوان یک زن بازنویسی شد، شخصیت به «میشل وانگ» تغییر نام داد. به گفته میشل یئو، «اگر از دانیلز بپرسید، چه زمانی آنها این پیش‌نویس را شروع کردند» آنها جواب می‌دادند «خوب، ما این کار را برای میشل یئو انجام می‌دهیم.» نام شخصیت در نهایت اولین تغییر یافت. علیرغم تشابهات در فیلم پایانی بین یئو و جهانی که در آن اولین یک هنرمند رزمی و ستاره سینما است،یئو با نامگذاری شخصیت میشل مخالفت کرد و اظهار داشت که «او را میشل نمی‌نامند زیرا […] اولین لیاقت این را دارد که داستان خودش گفته شود. این یک مادر و خانه‌دار بسیار معمولی است که تمام تلاشش را می‌کند که برای دخترش مادر خوبی باشد، برای پدرش دختر خوبی باشد، همسری که سعی می‌کند خانواده را حفظ کند […] من دوست ندارم خودم، میشل یئو، را در شخصیت‌هایی که بازی می‌کنم ادغام کنم، زیرا همهٔ آنها سزاوار سفر خودشان هستند و داستان‌هایشان باید گفته شود.»

در اوت ۲۰۱۸ اعلام شد که یئو و آکوافینا برای بازی در یک «فیلم اکشن بین‌بعدی» از کوان و شاینرت انتخاب شدند و برادران روسو قرار است تهیه کنندگی آن را بر عهده بگیرند. آکوافینا به دلیل اختلافات برنامه‌ریزی در ژانویه ۲۰۲۰ از پروژه خارج شد. استفانی هسو، جیمز هونگ، که‌هوی کوان و جیمی لی کورتیس به بازیگران اضافه شدند و هسو جایگزین آکوافینا شد. این فیلم نشان‌دهندهٔ بازگشت به بازیگری برای کوان بود که در سال ۲۰۰۲ به دلیل داشتن فرصت‌های کمی برای بازیگری در آن زمان از این حرفه کناره‌گیری کردند.

فیلمبرداری فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

فیلمبرداری در ژانویه ۲۰۲۰ آغاز شد و ای ۲۴ حق پخش فیلم را به دست‌آورد.تصویربرداری اصلی در اوایل مارس ۲۰۲۰ در زمان شروع دنیاگیری کووید-۱۹ به پایان رسید.

مضامین

همه‌چیز همه‌جا به یکباره مفاهیم معنی زندگی و هیچ‌انگاری را بررسی می‌کند. به گفته چارلز برامسکو از گاردین: «بیگل ضلالت و چنگال محکم آن بر جوی، دختر نسل زد اِوِلین، خود را به این بیانیه اوج می‌رساند که هیچ‌چیزی بدتر از تسلیم‌شدن در برابر نیهیلیسم مد روز در نسل بعدی نیست. تنها امید ما برای توسل بر این است که تمام عشق و زیبایی اطرافمان را در آغوش بگیریم، اگر فقط آنقدر حاضر باشیم که آن را ببینیم.

کلینت ورثینگتون از کانسکوئنز نوشت: «با وجود این همه ابسوردیسم و دادائیسم، دانیل‌ها امکانات آشفتگی را در چندجهانی به داستانی منسجم دربارهٔ دردهای جاده‌ای که طی نشده، و نیاز به حک‌کردن معنای زندگی خود در یک جهان بی‌معنی را می‌بافند.» ورثینگتون با توصیف شیوه عمل جوبو توپاکی، خاطرنشان کرد: «تضاد زنده‌ای که همه‌چیز بیگل است: اگر همهٔ چیزها را روی یک بیگل بچینید، چه چیز دیگری باقی می‌ماند؟ و اگر همهٔ چیزهایی را که چندجهانی می‌تواند ارائه دهد را تجربه کرده‌اید، هیچ‌کدام از آنها چه فایده‌ای دارد؟»

دنیل کوان یکی از کارگردانان این فیلم اظهار داشت که مفهوم همه‌چیز بیگل «دو کار را انجام داد. به ما این امکان را می‌دهد که در مورد نیهیلیسم صحبت کنیم، بدون اینکه زیاد چشم‌پوشی کنیم؛ و یک مک‌گافین ایجاد می‌کند: یک دستگاه روز قیامت. اگر در نیمهٔ اول فیلم، فکر کردید که بیگل اینجاست تا دنیا را نابود کند، در نیمهٔ دوم متوجه می‌شوید که این در واقع تلاش‌های یک فرد افسرده‌است که سعی دارد خودش را نابود کند؛ این همه‌چیز را در مورد فیلم‌های اکشن گرفته و آن را به چیزی شخصی‌تر تبدیل می‌کند.»

فیلم به لحاظ متنی و فرامتنی با «دنیای واقعی» تماشاگر درگیر می‌شود.منتقدان خاطرنشان کرده‌اند که یکی از نسخه‌های اِوِلین – یک ستارهٔ مشهور سینمای هنرهای رزمی – تصویری از خود میشل یئو است و تجربهٔ جاناتان کی کوان به‌عنوان بدل‌کار در صحنه‌های مبارزه ویموند دیده می‌شود، و تبدیل جیمز هنگ به «یک استراتژیست شوم‌تر، مسلط به زبان انگلیسی و ماکیاولیستی» موازاتی با شخصیت لو پان در مشکل بزرگ در چین کوچک است.

انتشار فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

تئاتری

همه‌چیز همه‌جا به یکباره نخستین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم جنوب از جنوب غربی در ۱۱ مارس ۲۰۲۲ داشتپس از آن اکرانی محدود در سینماها در ۲۵ مارس ۲۰۲۲ صورت گرفت و سپس در سراسر ایالات متحده در ۸ آوریل توسط ای ۲۴ اکران شد.در ۳۰ مارس ۲۰۲۲، این فیلم تنها برای یک شب در سینماهای منتخب آی‌مکس در ایالات متحده اکران شد و به دلیل محبوبیت از ۲۹ آوریل به مدت یک هفته به سینماهای منتخب آی‌مکس بازگشت. این فیلم در تمام نقاط خاورمیانه از جمله عربستان سعودی و کویت به دلیل سانسور مسائل دگرباشان جنسی در آن کشورها اکران نشد.این فیلم در ۱۳ مه ۲۰۲۲ در بریتانیا اکران شد.

رسانه خانگی

همه‌چیز همه‌جا به یکباره در تاریخ ۷ ژوئن ۲۰۲۲ برای توزیع دیجیتال و در ۱۴ ژوئن ۲۰۲۲ توسط لاینزگیت در قالب دیسک بلوری، دی‌وی‌دی و اولترا اچ‌دی بلوری منتشر شد.

پوستر فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

تیزر فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

بیوگرافی بازیگران فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

میشل یئو در نقش اولین وانگ از بازیگران زن فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

میشل یئو بازیگر اهل مالزی متولد 6 آگوست 1962 برابر با 15 مرداد 1341 است که با بازی در فیلم های اکشن هونگ کونگی در دهه 90 میلادی و سپس فیلم جیمز باند Tomorrow Never Dies محصول سال 1997 و فیلم Crouching Tiger, Hidden Dragon محصول سال 2000 شناخته شد. وی در اولین فیلم‌های هنگ کنگی‌اش با نام میشل خان (Michelle Khan) شناخته می‌شد.

برخی از دیگر آثار این هنرپیشه عبارتند از فیلم اکشن Police Story 3: Supercop محصول سال 1992، فیلم تاریخی Memoirs of a Geisha محصول سال 2005، فیلم Reign of Assassins محصول سال 2010، فیلم Crouching Tiger, Hidden Dragon: Sword of Destiny محصول سال 2016، فیلم عاشقانه Crazy Rich Asians محصول سال 2018، فیلم کمدی عاشقانه Last Christmas محصول سال 2019 و فیلم ابرقهرمانی Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings محصول سال 2021.

استفانی هسو در نقش جوی وانگ از بازیگران زن فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

نقد و بررسی فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

امپایر | امتیاز: ۱۰۰ از ۱۰۰

بن تراویس | یک نمایش فوق‌العاده و ناب از جسارت تکنیکی، خلاقیت رام نشدنی، داستان‌سرایی احساسی، نبوغ کمدی، مهارت اکشن و اجراهای برجسته، همه‌چیز همه‌جا به یکباره همه آن چیزهایی است که سینما برای آن اختراع شده است.

ای‌بی‌سی نیوز | امتیاز: ۹۰ از ۱۰۰

پیتر ترورز | دانیل‌ها (عنوانی که کارگردان‌های فیلم به آن شناخته می‌شوند) و ستاره شگفت‌انگیزشان میشل یئو، این کمدی پوچ‌گرا و خیال‌اندیش را به آتشفشانی از ایده‌های خلاقانه در حال فوران کامل، تبدیل می‌کنند. همه‌چیز همه‌جا به یکباره مثل چیزی است که تاکنون ندیده‌اید.

لس‌آنجلس تایمز | امتیاز: ۸۰ از ۱۰۰

جاستین چانگ | فیلم مملو از ایده‌ها، شوخی‌ها، ضجه و زاری‌ها و اتفاق‌های غیرمنطقی است. همچنین تعدادی بازیگر فوق‌العاده که قبلا دیده‌اید در آن حضور دارند. این فیلم مانند یک آغوش گرم پیچیده شده در یک فن کونگ‌فو به سراغ شما می‌آید؛ فیلمی که هم یک داستان دلچسب پراحساس درباره یک خانواده چینی آمریکایی و هم یک حمله عصبی بی‌رحمانه و افراطی است.

اسکرین اینترنشنال | امتیاز: ۷۰ از ۱۰۰

تیم گریرسن | اگرچه در نهایت، همه‌چیز همه‌جا به یکباره که بیننده را با سبک جنون‌آمیز خود بمباران می‌کند، بخاطر جاه‌طلبی‌های بلندپروازانه و خودنمایانه‌اش به بهترین شکل مورد قدردانی قرار می‌گیرد. فیلمی که در عین حال داستانی حزن‌انگیز درباره زنی مسن به تصویر می‌کشد که در تلاش است با زندگی نه چندان شگت‌انگیز خود، صلح و آشتنی کند.

نقد بلندی بر فیلم همه چیز همه جا به یکباره| مجله اسلنت (Slant Magazine)

درک اسمیت | بخش عمده‌ای از لذت فیلم همه چیز همه جا به یکباره در قوه خلاقه محضی است که با آن دانیل کوان و دانیل شاینرت ایده‌های عجیب و غریب خود را در یک کل منسجم سازماندهی می‌کنند. دو کارگردان فیلم که به دانیل‌ها معروف هستند در طول مدت زمان تقریبا دو ساعت و نیمه فیلم، قهرمان بیچاره خود – یک مهاجر چینی پرمشغله و از پا افتاده به نام اِوِلین وانگ (میشل یئو) – را به یک سفر وجودی می‌فرستند که به همان اندازه طاقت‌فرسا است که می‌تواند بطرز هیجان‌انگیزی با طراوت و پرانرژی باشد.

اِولین در میان مجموعه‌ای از جهان‌های متصل نه تنها به زندگی‌های اِولین‌هایی که می‌توانست باشد نگاه می‌کند، بلکه قدرت‌های آن‌ها را برای نجاتِ خود واقعی‌اش فرا می‌گیرد. ما او را به عنوان یک سرآشپز، یک ستاره کونگ‌فو و یک زن معمولی در جایی که آدم‌ها بجای انگشت هات داگ روی دستان خود دارند، می‌بینیم. حتی در جهان دیگری ما او را به صورت سنگی با چشم‌های گوگولی می‌بینیم؛ یک شوخی تصویری طنزآمیز که در آن شاهد مکالمه‌ای به شکل شگفت‌انگیزی تاثیرگذار و عمیق میان اِولین و دخترش – که او هم در اینجا یک سنگ است – هستیم که در سکوت مطلق اما ترجمه شده با زیرنویس، به تصویر کشیده می‌شود.

اما ابتدا، اِولین را همانطور که واقعا هست و در قملرو غایی زندگی روزمره خواهیم دید؛ یک دفتر خدمات درآمد داخلی. روبه‌روی اِولین، دیدره بوبیردرا (جیمی لی کرتیس)، یک مسئول بسیار سخت‌گیر اداره خدمات درآمد داخلی، نشسته است. او با جزئیات دقیقی به اِولین توضیح می‌دهد اسنادی که همراه با مالیاتش ارائه کرده است، چه اشکالی دارند.

اِولین سرخورده و دلسرد است و فشار بسیار زیادی را روی دوش خود احساس می‌کند. پدر بیمار او، گونگ گونگ (جیمز هنگ) که او را از مهاجرت به آمریکا منع کرده بود، او را یک شکست‌خورده می‌بیند. ازدواج او با ویموند (جاناتان کی کوان)، دوست داشتنی و مصالحه آمیز اما کسل‌کننده است و همچنین فروشگاه رختشوی‌خانه آن‌ها در آستانه سقوط قرار دارد. علاوه بر این، رابطه آسیب‌دیده او با دخترش جوی (استفانی هسو)، ظاهرا قابل ترمیم نیست.

چنین کشمکش‌های روزمره‌ای شاید در داستان‌های مربوط به مهاجران متداول باشد، اما فیلم همه چیز همه جا به یکباره یک داستان مهاجرت معمول دیگر نیست. هنگامی که ویموند – یا بهتر است بگوییم ویموند از یک جهان دیگر – با اِولین ارتباط می‌گیرد و به او می‌گوید برای شکست دادن جوبو توپاکی، زنی که به دنبال نابودی چند جهانی است، به کمک او نیاز دارد، فیلم اوج می‌گیرد و به معجونی رنگارنگ از لذت‌های بصری و مملو از انحراف‌های رواییِ به شکلی فزاینده عجیب و غریب، تبدیل می‌شود. بسیاری از این اتفاقات در راهروها و اتاق‌های I.R.S. (اداره خدمات درآمد داخلی) رخ می‌دهند. جایی که به عنوان یک میدان جنگ سورئالیستی عمل می‌کند. کوان و شاینرت در اینجا مجموعه‌ای از صحنه‌های اکشن خلاقانه را به نمایش می‌گذارند که تقریبا از همه صحنه‌های اکشن مشابه در دنیای سینمایی مارول پیشی می‌گیرند.

همانگونه که اِولین یاد می‌گیرد که چگونه با استفاده از تکنیکی به نام جهش بین جهانی به مهارت‌ها و استعدادهای خودهای دیگرش دسترسی پیدا کند، آمیزه پرشور دانیل‌ها از ایده‌ها، ژانر‌ها، لحن‌ها و احساسات، مرزهای فیلمسازی جریان اصلی را جابجا می‌کند. همانطور که از کارگردانان مرد ارتشی سوئیسی (Swiss Army Man) می‌توان انتظار داشت، در دنیای همه‌چیز همه‌جا به یکباره، اتفاق‌های نامعقول و پوچ دیده می‌شود. پوچی و بی‌معنایی که از جهش بین جهانی – که برای شروع به اقدامات احمقانه فزاینده‌ای نیاز دارد – تا صحنه‌های مبارزه متعدد فیلم، همه را در برمی‌گیرد.

اندی و برایان لی، هر یک از صحنه‌های اکشن فیلم را به شکل ظریف و طنز‌آمیزی طراحی کرده‌اند. صحنه‌های اکشنی که فیلم‌ها و سریال‌های زیادی از ماتریکس و افسانه استاد مست تا کارتون‌های قدیمی لونی تونز را به یاد می‌آورند. البته آن‌ها با هر مشت و لگدی که پرتاب می‌شود، چیزی واقعا تازه و غیرمنتظره ارائه می‌دهند. صحنه‌ای در اوایل که در آن ویموند کیف کمری خود را در برابر هجوم ماموران امنینی I.R.S. بکار می‌گیرد در مقایسه با صحنه‌ای بعدتر که در آن اِولین با یک شرور بدون شلوار روبه‌رو می‌شود یا جایی که با یک آدم بد دیگر به اسم بینی دراز (جنی سلیت) – که شکل وحشیانه‌ای از سگ پامرانین افسار بسته خود استفاده می‌کند – مبارزه می‌کند، کاملا معمولی بنظر می‌رسد.

البته همه این‌ صحنه‌های اکشن فقط در سطحِ پیچ و تاب‌های تخیلی جسورانه‌ سراسر فیلم، اتفاق می‌افتند. این مسئله شاید نشان‌دهنده این باشد که همه‌چیز همه‌جا به یکباره یک فیلم آشفته است که برای روایت داستانی باورپذیر به مجموعه‌ای از شوخی‌ها، شیرین‌کاری‌ها و ایده‌های غیرواقعی بیش‌تر از شخصیت‌هایش علاقه‌مند است. خوشبختانه، منطق و نظمی برای جنون دانیل‌ها وجود دارد، حتی اگر مدتی طول بکشد تا روشن شود. همچنین به لطف یک چرخش واقعا قابل توجه از یئو – که از چالش تغییر مداوم محدوده احساسی در یک فاصله زمانی کوتاه برمی‌آید -، فیلمسازان یک جلوه احساسی غنی از اعماق وحشت و درماندگی، خلق می‌کنند.

فیلم همه چیز همه جا به یکباره به رغم تمام کلاژهای پرهرج و مرج از تصاویر و ایده‌ها، در هسته خود تصویری منسجم از خانواده‌ای است که در حال یادگیری ادامه دادن و پابرجا ماندن در یک جهان ناآرام و بیش از حد تحریک شده، هستند. دنیایی که عوامل حواس‌پرتی و پریشانی را بسیار بیش‌تر از دعوت به عشق و تفاهم به فروش می‌رساند. در یک چرخش خنده‌آور لذت‌بخش دیگر، یک بیگل (شیرینی دوناتی حلقوی) نشان داده می‌شود که دروازه‌ای به سوی فراموشی است و جوی بیچاره آن را تنها راه فرار از اضطراب و افسردگی بی‌امان خود می‌بیند.

رابطه اولین و جوی، کمی وزن عاطفی واقعی به فیلم می‌بخشد، در حالی که به هجوم بی‌وقفه ایده‌های جنون‌‌آمیز فیلم اجازه می‌دهد تا معنایی تازه و عمیق‌تر پیدا کنند. همانطور که اِولین در جایی از فیلم می‌گوید، حجم فزاینده اطلاعاتی که به صورت روزانه به سمت ما پرتاب می‌شود، این احساس را در ما ایجاد می‌کند «تکه‌‌های بی‌ارزش ناچیزی» هستیم. اما همه‌چیز همه‌جا به یکباره با به آغوش‌ کشیدن این بی‌اعتدالی دنیا، کشف نوعی هماهنگی و امکان در درون آن و یادآوری کردن زیبایی و جنون تجربه انسانی، جادو می‌کند.

جوایز و نامزدی های فیلم همه‌چیز همه‌جا به یکباره

در وبسایت بازبینی‌خوانی راتن تومیتوز، ٪۹۵ از ۳۴۴ بررسی منتقدین مثبت است و این فیلم میانگینِ امتیاز ۸٫۶/۱۰ را در اختیار دارد. اجماع این وب‌سایت چنین می‌نویسد: «همه‌چیز همه‌جا به یکباره به رهبری میشل یئوی برجسته، با تهاجمی تنظیم‌شده و ماهرانه به حواس، خودش را با عنوانش تطبیق می‌دهد.» این فیلم در متاکریتیک، که از میانگین وزنی استفاده می‌کند، بر اساس نظر ۵۴ منتقد امتیاز ۸۱ از ۱۰۰ را کسب کرده که نشان‌گر «تحسین همگانی» است. مخاطبان شرکت‌کننده در نظرسنجی پست‌ترک امتیاز ۸۹٪ به آن دادند و ۷۷٪ گفتند که قطعاً آن را توصیه می‌کنند.