صلاح الدین هرسنی / کارشناس و تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی
هدف امروز: در روزهای اخیر ویدئویی از رقص و آهنگ (صادق بنا متجد) معروف به (صادق بوقی) در فضاهای مجازی منتشر شده است که دست به دست می شود. صادق بوقی که گفته می شود در تیم های فوتبال شمال کشور مانند (اسپایدرود رشت) و (ملوان بندر انزلی) به عنوان نوازنده ترومپت، سرپرست و تبلیغاتی فعالیت داشته است، فردی مهربان، خوش برخورد، شیک پوش و خوش تیپ است. پیرمرد. مرد با حرفش و چاقویش. در دایره دوستان و آشنایان صادق و کاریزماتیک است. تنها عیب آن این است که خالی از ساده لوحی نیست. او در بازار ماهی رشت نیز دوستانی دارد که از سر مهربانی و وفاداری در اوقات فراغت به آنها سر می زند و اساساً این آرزو را دارد که رقص ها و آهنگ هایش را مایه خوشحالی دوستانش در بازار ماهی رشت کند. چه در کسوت بوقچی در ورزشگاه های استان گیلان و چه در جامعه ماهی فروشان رشت، محبوبیت زیادی دارد و دوستانش برایش احترام خاصی قائل هستند.
انتشار ویدیوی جدید او در کانال اینستاگرام او را در حال خواندن آهنگ (Aou.Aou.Aou) با شادی و همنوایی دوستانش در بازار ماهی رشت نشان می دهد که باعث محبوبیت بیشتر او شد. او در مصاحبه‌ای درباره انگیزه و علل عملکردش در رقص و آهنگ‌هایی از این دست توضیح داد: من فقط شادی مردم را می‌خواهم و سعی می‌کنم حالشان را عوض کنم. 10 سال برای ایران بازی می کنم، چون یک ایرانی واقعی هستم!
انتشار نماهنگ رقص و آواز صادق بوقی (Ao.Ao.Ao) دستمایه تفاسیر تحلیلگران حوزه افکار عمومی و جامعه شناسی بوده است. برخی عمل صادقانه بوقی به ویژه رقص و آواز او را شبیه به اعمال (تتلو) و (ساسی مانکن) بر اساس جامعه شناسی هنر مبتذل تفسیر کرده و قاطعانه آن را منزلت و منزلت فرهنگی یک جامعه دانسته اند. آن هنر به عنوان هنری صادقانه است که بوقی می خواهد ظاهر شود و خودنمایی کند و طرفدارانی در آن منطقه پیدا کند. به خصوص جامعه ما که معیارهایش اسلامی است و این جامعه هیچ نسبت و تعصبی با این سبک هنری مبتذل ندارد. از سوی دیگر برخی تحلیل گران ظهور چنین رفتارهایی را ناشی از جامعه ای می دانند که محتوا و تولیدات هنری ظرفیت تولید شادی را ندارد که باید در برهه ای از سوپاپ اطمینان باز شود. …بیرون می آمد و خودش را نشان می داد.
حال علیرغم تعابیری که این تحلیلگران در خصوص عملکرد صادق بوقی کرده اند، می توان نشان داد که ظهور چنین اقداماتی نتیجه چه شرایطی است؟ آیا عملکرد افرادی مانند صادق بوغی یکی از عوامل سوق دادن هنر به سمت ابتذال است یا اینکه صادق بوغی در همان جامعه ای معلول و متولد شده است که بر اساس نظریه (مارپیچ سکوت) و به دلیل همین اقلیت، هنر او در اقلیت است؟ آیا چنین اقدامی باید مسکوت بماند و نشان داده نشود؟ در پاسخ به سوال قبل باید گفت که اساساً این گونه اعمال چه از طرف تتلو چه از طرف آدمک ساسی و چه از طرف صادق بوقی همه از یک منبع می نوشند و آن چیزی جز شرایط انقباض و ارعاب و اجتماعی نیست. محدودیت هایی که در آن صداهای فعلی ظرفیت تولید شادی را ندارند. بر اساس نظریه (مارپیچ سکوت) صدا و آواز صادق بوغیس صدای اقلیت هاست و در حقیقت پژواک صداهایی است که در محیط شنیده می شود و چون اقلیت هستند باید. سکوت کنند و فرصتی برای ارائه خود ندارند. به عبارت دیگر، صدا و صدای صادق بوقی نماینده آن بخشی از جامعه است که به آن (اکثریت خاموش) می گویند و مطالبات زیادی برای آن وجود دارد، اما فرصت ابراز وجود ندارند و به آنها داده نمی شود. به همین دلیل است که رشته شطرنج برای شاه نیست. به موازات هنر صادق بوقی که در اقلیت هستند، صداهایی نیز در کانون و بطن متن جامعه ساری است که شخصی سازی شده، طراحی شده، خسته کننده و دارای بار ایدئولوژیک است، اما مطالبه ای ندارد. تحسین کنندگان
در این میان، موضوع این است که آن صداهایی که در اقلیت نیستند در مقایسه با هنر صادق بوقی عقب مانده و حداقل جدی گرفته نمی شوند. دلیل ارتقای هنر صادق بوقی این است که با وجود طرد و گوشه گیری، می تواند پاسخگوی بخش بزرگی از سلایق افکار عمومی باشد. هنری که جامعه مدرن ما هنوز تولید نکرده و به آن پاسخی نداده است و از این منظر جامعه ما در تولید این نوع هنر دچار کمبود محتوا بوده است. از این رو وقتی هنر صادق بوقی به صورت محدود و مخفیانه ارائه می شود، جای تعجب نیست که مانند بمب به صدا در آید و شهرت او در جهان پیچید و حتی در آمریکا، تانزانیا، هند و… خوانده شود. در واقع خواندن آهنگ (Aou.Aou.Aou) از صادق بوغی با همکاری (Deep Prill) یا اجرای سبک (ریمیکس) به این معنی است که آهنگ شما (Aou.Aou.Aou) از مارپیچ تئوری عبور کرده است. از سکوت و صرف نظر از اینکه این هنر بخواهد از جایگاه هنر بکاهد یا کسی را آزار دهد، در رسانه ها به نظریه (تزریق گلوله) رسیده است. در تئوری (تزریق گلوله) این سؤال مطرح می شود که رسانه ها چگونه می توانند بیشترین تأثیر را بر مخاطب داشته باشند؟ در واقع رقص و آواز صادق بوقی که از طریق مجازی اجرا می شود او را در کانون توجه افکار عمومی در ایران و حتی جامعه دیاسپورا در سایر نقاط جهان قرار داده است. بنابراین اگر دولت و مسئولان بخواهند ممنوعیت و تعقیب صادق بوغی را در دستور کار قرار دهند، چیزی تغییر نمی کند و مهم این است که رقص و آواز او تاثیر گذاشته و نتیجه برخورد قهرآمیز با او بیشتر نیست. از محبوبیت و افکار عمومی با او نخواهد بود.
The post صادق بوقی و فرهنگ مشکل ساز هواداری اولین بار در روزنامه آرمان شکل پدیدار شد.