داریوش فضیایی از عمو پورنگ به خاله الهه تبدیل شد/ عکس

داریوش فضیایی از عمو پورنگ به خاله الهه تبدیل شد/ عکس

به گزارش بازیگرها، مدتی است که یکی دیگر از شخصیت های معروف و البته محبوب سال های قبل تلویزیون یعنی عموپورنگ به نمایش خانگی رفته است.

مجموعه لالایی دومین حضور داریوش فضیایی روی سکوها پس از بازی در سریال بالش ها است. در این مطلب نگاهی داریم به سریال لالایی. با ما همراه باشید.

داستان سریال چیست؟

داستان درباره یتیم خانه ای است که تعداد زیادی از کودکان بی سرپرست را در خود جای می دهد. این یتیم خانه در آستانه تعطیلی است و در این بین فقط پاداش (داریوش فرضی) می تواند به نجات آن کمک کند.

او خود را به جای پسر یک زن ثروتمند می گذارد و از عشق او به او برای نگهداری از این یتیم خانه استفاده می کند. زن مدام نزد او می آید و بهترین چیزها را برای او فراهم می کند و فکر می کند که پسر مرده اش برگشته است.

با این حال، گاهی که فراموشی اش تکرار می شود، دیگر او را نمی شناسد و می خواهد او را بیرون کند. بوگر نقش پسر این زن را بازی می کند و همچنین به عنوان تعمیرکار آبگرمکن با امیرمحمد متقیان همکاری می کند.

لالایی داستانی سرراست و ساده دارد که مخاطب جوان خود را به خود جذب می کند و از عناصری استفاده می کند که توانایی جمع آوری مخاطب را دارند.

در این سریال با زنی میانسال به نام گلشن آشنا می‌شویم که صاحب یک مرکز نگهداری از پسران بی‌سرپرست بود و حالا به تحریک خواهرزاده‌اش می‌خواهد مرکز را تخلیه و ویران کند.

فراموشی یکی از اجزای کلیدی شخصیت گلشن است که نویسنده فیلمنامه به خوبی روی آن مانور داده و به عنوان عامل محرک داستان از آن بهره برده است.

چیزی که می توان آن را نقطه قوت فیلمنامه لالایی دانست و به نوعی مرکز ثقل آن محسوب می شود، شکل دادن به داستان در بستر تخیل است.

مخصوصا در رابطه با شخصیت بومگر که به عنوان یک تعمیرکار خیلی شبیه ما واقعی ها نیست و از اسم تا ماشینش خاص به نظر می رسند.

مخصوصا دومی که بیننده را به یاد ماشین کارآگاه گجت می اندازد. این اتفاق در رابطه با شاگردش توفان رخ داد که برای جلب توجه حضار مورد حمایت لفظی قرار گرفت.

شخصیت کلیدی سریال

در کل فضای «لالایی» نسبتا واقعی است و رگه هایی از فانتزی در آن دیده می شود. به همین ترتیب، شخصیت پاداش در مرز بین واقعیت و خیال حرکت می کند.

به طور فرضی از مدل کمدی قرار دادن یک شخصیت در موقعیتی کاملاً متفاوت استفاده می کند و پاداش یک تعمیرکار را به عنوان پسر مرده یک زن ثروتمند مسن قرار می دهد.

چاق بودن پسر زن پولدار به او موقعیت خاصی داده است تا از این تناقضات برای جذابیت بیشتر کمدی استفاده کند.

او گهگاه از نقش خارج می شود و برای تغییر فضای سریال شروع به شعر خواندن می کند.

داریوش فضیایی مهره کلیدی سریال لالایی است که در توسعه آن نقش اساسی دارد. البته کارگردان از موسیقی و شعر مناسب گروه سنی مذکور استفاده کرده و فضای متفاوتی را برای گروه سنی کودک و نوجوان ایجاد کرده است.

در عین حال با استفاده از بازیگران مجربی چون: گوهر خیراندیش، سعید امیرسلیمانی، لامند امیرسلیمانی و… وزن بیشتری به کار بخشیده و به واسطه حضورشان شوخی های زیادی برای برخی قابل تحمل شده است. وسعت

یادداشت ویژه درباره لالایی

سریال «لالایی» سعی دارد خود را پر از رنگ و شادی کند و سعی شده این نکته در انتخاب لباس و طراحی صحنه رعایت شود. وجود انواع مختلف کودکان از جمله کودکان معلول، سندرم دان، سیاه پوستان و … که ممکن است با کودکان دیگر متفاوت باشد، در این اثر هوشمندانه استفاده شده و فرصت مناسبی برای بیان تفاوت ها و شباهت هاست.

منبع: بهترین ها