“قبل از” (پیش از این)، سریال جدید Apple TV+ به کارگردانی سارا تورپ (سارا تورپ)، در قالب درام روانشناختی و داستان ترسناک برشی از زندگی. الی روانشناس کودک (با بازی بیلی کریستال)، داستان پسری را روایت می کند که پس از مرگ همسرش دچار یک بحران روانی عمیق می شود. این سریال که به موضوعاتی مانند غم و اندوه، روابط خانوادگی و مرگ می پردازد، سعی دارد دنیای ماوراء طبیعی را با درگیری های درونی شخصیت هایش ترکیب کند. «قبال» توانسته فضایی تاریک و پرتعلیق ایجاد کند، اما در توسعه شخصیت ها و پیشروی داستان کمبودهای جدی دارد که نتوانسته انتظارات مخاطب را برآورده کند.
داستان تکراری و فضای غم انگیز; عجایب روایی در «خال»
«پیش از آن» با فضای تاریک و غم انگیز خود از ابتدا سعی در ایجاد فضایی سنگین دارد. فضایی با صحنه هایی پر از نور کم، رنگ های کسل کننده، موسیقی مرموز و کابوس های پی در پی الی. کریستال نقش الی را بازی می‌کند، یک روانشناس که عمیقاً در غم و اندوه درگیر است و خاطرات همسرش لین (با بازی جودیت لایت) هنوز او را ترک نکرده است. به طور خاص، مرگ غم انگیز لین و پیامدهای آن به عنوان اصلی ترین عامل روانی برای شخصیت الی در این داستان عمل می کند. با این حال، پس از چند قسمت، این فضا تکراری و یکنواخت می شود و عملاً هر صحنه و هر اپیزود جدید، تنها تکرار کابوس ها و حالت روحی الی است، بدون اینکه پیشرفت قابل توجهی در داستان داشته باشد.
سریال به جای تمرکز بر روی شخصیت واقعی و توسعه داستان، به شدت به فضای سنگین و تکراری خود متکی است. الی تقریباً در هر قسمت با صحنه های مشابه کابوس ها و توهمات وحشتناک روبرو می شود و این تکرار در طول سریال به جای افزایش تعلیق، تاثیر اولیه را از دست می دهد و باعث خستگی مخاطب می شود.
نوح؛ پسری مرموز که در دنیای توهم به دام افتاده است.
شخصیت نوح (با بازی جاکوبی جوپ)، پسری آرام و مرموز که به شکلی عجیب و غیرمنتظره وارد زندگی الی می شود، یکی از محورهای اصلی داستان است. نوح که به دلیل رفتارهای عجیب و ترسناکش که شامل توهم و صحبت کردن به زبان های باستانی مانند هلندی قرن هفدهم است، دچار شکست های روحی شدیدی می شود، به تدریج به عنوان شخصیتی پیچیده با ارتباطات غیرعادی با گذشته الی معرفی می شود. در طول سریال با طراحی های وحشتناک و پرجزئیات حالتی شبیه دیدن گذشته یا آینده را به مخاطب القا می کند و به نوعی با خاطرات تلخ و مرگبار الی ارتباط برقرار می کند.
با این حال، پیشرفت این شخصیت نیز در طول سریال تکرار می شود و تقریباً تمام حرکات و واکنش های نوح، از ترس گرفته تا توهم، یکنواخت و بدون تغییر باقی می ماند. این عدم عمق در رشد شخصیت نوح باعث می شود که او تأثیر اولیه خود را از دست بدهد و داستان همچنان با پیشروی به رکود ادامه می دهد.
کریستال بازی کنید و سعی کنید ژانر کمدی را با نقش های جدی ترکیب کنید.
بازی کریستال بیلیاو که بیشتر به خاطر نقش‌های کمدی‌اش شناخته می‌شود، یکی از جنبه‌های مثبت این سریال است که تلاش او برای ترکیب احساسات غم‌انگیز و تاریک با لحظات طنز به تصویر کشیده می‌شود. کریستال نقش یک مرد شکسته پر از احساسات پیچیده را به خوبی بازی می کند. مردی که با بسیاری از درگیری های درونی دست و پنجه نرم می کند و تلاش می کند با گذشته ای کنار بیاید که او را رها نمی کند. او با ظرافت خاصی نقش فردی را بازی می کند که غرق در سیل عظیمی از خاطرات و حسرت های دردناک می بیند و حضور گاه و بی گاه همسرش در رویاها و توهماتش یادآور خاطرات تلخی است که در زندگی مشترک داشته اند.
کریستال اگرچه با نقش های جدی قبلی خود متفاوت است اما به خوبی از عهده این نقش برمی آید. سعی کنید از لحظاتی طنز استفاده کنید تا مخاطب کمی استراحت کند و سریال را از حالت جدی خارج کند. با این حال، این لحظات طنز نیز به پیشرفت داستان کمک نمی کند و بیشتر در سطح باقی می ماند.
استفاده نامناسب از عناصر ماوراء طبیعی و کلیشه های ترسناک.
مجموعه «قبل» با استفاده از عناصر ترسناک و فراطبیعی از جمله تصاویر تاریک، صدای چکه آب و توهمات بصری سعی در ایجاد تعلیق دارد. نوح بارها و بارها خود را در موقعیت های عجیب و وحشتناکی می بیند. از صحبت کردن به زبان های ناشناخته تا دیدن تصاویر موجودات وحشتناک. با این حال، این عناصر به دلیل تکرار مداوم و عدم ارتباط قوی با سایر بخش های داستان، تأثیر واقعی و ماندگاری بر روی مخاطب ندارند. به جای تعلیق، حس تکرار و حتی خستگی به مخاطب القا می شود و کم کم تاثیر بصری سریال کم رنگ می شود.
این سریال سعی دارد از نشانه های سنتی ژانر وحشت استفاده کند. از کوبیدن پرندگان به پنجره گرفته تا موسیقی بدون منشا. با این حال، به جای عمق بخشیدن به داستان، استفاده از این نشانه ها کلیشه ای تر می شود و به جای ایجاد تعلیق واقعی، فقط یک تکرار خسته کننده از ژانر وحشت را به تصویر می کشد.
سریالی که پتانسیل داشت اما نتوانست داستان جذابی را ارائه دهد.
در نهایت، «پیش از» تلاشی شجاعانه برای تلفیق ژانرهای روانشناختی و ترسناک است، اما به دلیل صحنه های تکراری، ساختار ضعیف و توسعه ناکافی شخصیت، موفقیت مورد انتظار را به دست نیاورد. داستانی که می‌توانست در قالب فیلم ارائه شود، در مجموعه‌ای ده فصلی ارائه شده است که هر فصل بیش از فصل قبل در یکنواختی و تکرار فرو می‌رود. «پیش از این» با وجود فضای مناسب و حضور بازیگران برجسته ای چون بیلی کریستال و رزی پرز نتوانسته جایگاه شایسته ای را در میان آثار موفق ژانر ترسناک به خود اختصاص دهد و به نظر می رسد به زودی در میان آثار به فراموشی سپرده شود. سریال های زیادی از این سبک