– چهل و چهارمین جشنواره فیلم فجر با نمایش 4 اثر در مسابقه و پخش رگهای آبی ، کار خود را از 5 فوریه آغاز کرد.
فیلم های “Duddy ، Blood Games ، Sunnis ، عملکرد و حجاب های آبی” آثاری در روز اول جشنواره فیلم FJR بودند و انتقادات مختلفی را دریافت کردند. در این گزارش ، ما به طور خلاصه فیلم های روز اول جشنواره را مرور خواهیم کرد.
این فیلم به کارگردانی Abolfazl Jalili
Abolfazl Jalili یکی از دقیق ترین آثار است. اما امسال وی با یک فیلم جدید در جشنواره فیلم FJR حضور داشته است. این فیلم مربوط به یک نوجوان به نام روبرتو است که در مرکز اصلاحات نگه داشته می شود و هیچ کس در زندگی ندارد و برای رفتن به تعطیلات مجبور به سوگند خوردن است. آهسته که به زندان باز می گردد. اما او از انجام این کار خودداری می کند. چند روز بعد ، قاضی روبرتو را در مرخصی ترک می کند ، مشروط بر اینکه پس از اتمام مرخصی خود به زندان بازگردد …
شخصیت های این فیلم سرگردان هستند و خط داستانی منسجم ندارند. این فیلم در واقع مجموعه ای از زیر مجموعه ها است که به طور مداوم تکرار می شوند. اما ما مانند داستان یک افسر شهرداری که بدون نتیجه باقی مانده است ، به آنها نمی پیوندیم. جالیلی گاهی اوقات برای ظاهر شدن احساسات انسانی وارد فضای شعار می شود.
در فیلم روبرتو ، او برای خرید به سوپر مارکت می رود و اسلحه کالایی می گیرد. در حقیقت ، این لحظه بیشتر شبیه یک کمدی است تا یک درام غم انگیز. به نظر می رسد که جلییلی هیچ داستان پردازی مشخصی برای بدبختی ندارد.
فیلم بازی خونی به کارگردانی حسین میرزا محمدی
حسین میرزا محمدی در دومین تجربه کارگردانی خود پس از فیلم Kat -e -Carry به یکی از وقایع اولیه انقلاب رفته است. داستان اتحادیه کمونیست های ایران به عنوان رهبرانی شناخته می شود که در جنگل های آمول و اطراف آن مستقر شده اند تا یک انقلاب دیگر ایجاد کنند.
در خلاصه فیلم ، The Blood Game می گوید: “جنگ دلیل سرد” اگر این داستان باشد ، بنابراین چرا به جای فیلم اسیر شعارهای سیاسی است. بازی خونی شروع خوبی بوده و توانسته است جغرافیای شهری AMOL را که در جنگ حزبی درگیر است ، نشان دهد. اما در نیمه دوم کند است و بیننده را خسته و خسته می کند.
جنگ در سینما به معنای درگیری ، درگیری و گزینه هایی است که شخصیت ها را شکل می دهد. اما در بازی خون ، این عناصر جایگزین مفاهیم از پیش تعیین شده شده اند. به گفته منتقدین ، موضوع فیلم بکر است و ما یک داستان جدید داریم ، اما نتوانسته است آن را به خوبی نشان دهد.
از طرف دیگر ، فرضیات سازندگان بازی خونی این بود که مردم از وقایع آن روزها آگاه بودند. اما بسیاری از مخاطبان نمی دانستند که چه زمانی داستان در جریان است. در ضمن ، نباید از بازی خوب سارا هاتامی غافل شد. اما ارسطو ، که بهترین بازیگر مرد در صبح اعدام کریستال سیمورگ بود ، عملکرد قابل قبولی را در بازی خون ارائه نداده است.
فیلم Sonzuz به کارگردانی رضا جمالی
Sonzuz اولین فیلم زبانی ترکیه است که در جشنواره فیلم فجر به نمایش در می آید. داستان “سونزوز” در مورد کارگردان سالخورده ، کاظم است که در دوران جوانی فیلمی در مورد ناباروری زنان در یک روستا تولید کرد ، اما اکنون پس از چند سال متوجه شده است که مردان دلیل اصلی بچه دار شدن هستند. کاظم دچار وجدان شده و تصمیم می گیرد فیلم بسازد و واقعیت ها را فاش کند ، اما او نمی داند که در این راه برای ساخت فیلم مشکلات بزرگتری دارد.
فیلم Sonzoz بازیگران مشهور ندارد و تنها شخصیت برجسته مؤمن مریم است که همچنین ترکی صحبت می کند. نکته جالب در مورد فیلم این است که داستان به روشی آرام و مستند تعریف شده است و به سادگی نمایانگر زندگی چند پیرمرد در قالب کمدی است. تجربه فیلم Nikki Karimi نشان داده است که اگر فیلم های زبانی ترکی ساخته شوند و به آنها رسیدگی شوند ، از آن استقبال می شود.
فیلم سید به کارگردانی جاواد افشار
این فیلم زندگی شهید علی سید شیرازی را در دوره التهابی سالهای 1 تا 2 به تصویر می کشد. اما به جای یک روایت جذاب ، گویا یک گزارش خشک و غیر جذاب است. این فیلم داستان داستان تکراری جنگ و یکی از قهرمانان آن را روایت می کند و مخاطب می داند با چه چیزی روبرو است و ایجاد آثار با این موضوع را دشوار می کند.
علی سارابی ، به عنوان بازیگر اصلی ، فاقد وزن و باورپذیری است و مخاطب را با خود به همراه نمی آورد. اما ما نباید از بازی خوب نادر Soleimani غافل شویم که توانست نقش یک فرمانده سیستم مختلط را ایفا کند.
موضوع اصلی در مورد ماهیگیر نوع داستان پردازی است که به جای روایت سینمایی عمیق تر ، به احتمال زیاد با یک داستان سطحی روبرو می شود. این فیلم از هوش مصنوعی برای جایگزینی صدای شهید سید شیرازی استفاده می کند ، اما آرایش و چهره علی سارابی هیچ شباهتی به تصویر واقعی این شهید ندارد. جاواد افشار در هر کجا که در روایت بصری باشد ، به روایت (با صدای مارال بنی آدم) پناه می برد. اما این تصمیم ناکارآمد به جای اضافه کردن به جذابیت داستان ، روایت را متوقف کرده است.
رگهای آبی به کارگردانی جهانگیر کوساری
جهانگیر کاوساری پس از چند سال تولید یک کارگردان در بخش ویژه جشنواره فیلم فجر حضور داشته است. در فیلم حجاب های آبی ، او از زندگی فرخ زاد خارج می شود. داستان فیلم Blue Veils می گوید: “ستاره Pesiani کارگردانی است که قصد دارد مستندی درباره زندگی Farrokhzad بسازد و برای انتخاب این بازیگر به چالش کشیده شده است و سرانجام باران کوساری انتخاب می شود.”
رگهای آبی به جای ارائه یک تصویر کلاسیک و کلاسیک از Farokhzad ، احساس شخصی از او نشان می دهند. ریتم آهسته فیلم در تضاد آشکار با زندگی ملتهب و اشعار جسورانه فرفورژه است و این تضاد به جای ایجاد تجربه حسی منجر به فاصله عاطفی بین مخاطب و داستان شده است.
این فیلم به جای یک هنرمند ، هنرمند و هنرمند جسورانه ، یک تصویر مبهم ، سرگردان و شخصی است. در حقیقت ، رگهای آبی تصویری کم رنگ از زنی است که در حال نوشتن جسورانه بود.
