سینمای خانگی یا همان VOD ها حالا خیلی وقت است که جای خود را در بین مردم باز کرده اند و با توجه به گستردگی محصولاتی که دارند به کمک خلاء و کمبودی که در حوزه تولید محتوا وجود دارد آمده اند. در واقع می توان گفت در میانه خواب زمستانی تلویزیون که باعث شده این رسانه با کمبود تولیدات جدید و جذاب مواجه شود، شبکه تلویزیون خانگی دست به کار شده و برای هر سلیقه ای در فضاهای مختلف محتوا در نظر گرفته است. چرا می گوییم هر سلیقه ای؟ چون چند روزی است که کودکان و بزرگسالان در این فضا مطالبی برای تماشا دارند. از سریال «لالایی» به کارگردانی و تهیه کنندگی برادران درویش علیپور که برای دنیای کودک و نوجوان است تا «گل یا پوچ» با اجرای مهران مدیری و «جوکر» احسان علیخانی که حرفی برای گفتن دارد. زمینه سرگرمی برای بزرگسالان
از سوی دیگر با برنامه ای مانند «اسفنج» با اجرای علی درسکار مواجه هستیم که معنا و مفهوم زندگی را بررسی می کند و مخاطب را کمی عمیق تر درگیر می کند، برنامه ای که فصل دوم آن در راه است. علاوه بر این، این روزها در نمایش خانگی «حالا» را می بینیم که از زاویه ای متفاوت به تحلیل زندگی و لحظاتی که می گذرانیم رفته است و با مهمانانی که هر کدام از تجربه زیسته خود با سروش صحت صحبت می کنند، ملاقات می کنیم.
داستان های دیدنی
اما این تمام ماجرا نیست و در حوزه سریال سازی نیز موجی از آثار در راه است که هر کدام داستانی دیدنی دارند و اگرچه هنوز برای قضاوت و صحبت درباره آنها زود است، اما با در یک نگاه کلی می توان گفت که با فهرست متنوعی از سریال ها روبرو هستیم که می توانند از هر طیفی باشند. و جلب توجه کند.
«تاسیان» به کارگردانی تینا پاکروان یکی از این سریال هاست که قرار است به زودی از فیلمو پخش شود. سریالی عاشقانه و ملودراماتیک با مضمونی تراژیک که مضمونی زنانه دارد و به نظر می رسد با حال و هوای زنانه ای که از آثار قبلی این فیلمساز می شناسیم، مخاطبان زیادی را به خود جذب کند. پاکروان پیش از این با ساخت سریال خاتون ثابت کرد که مدیوم سریال سازی را به خوبی می شناسد و نبض مخاطب را در دست دارد.
به جز تینا پاکروان، دیگر کارگردان زنی که این روزها مشغول ساخت سریال است آیدا پهننده است. کارگردان خوش ذوقی که با ساخت قبلی اش «طول شب» بینندگان زیادی از سریال باین را با خود همراه کرد و حالا خبر رسیده که قرار است سریال «جادوی سفید» را بسازد. اثری متفاوت از کارگردانی که سابقه سینمایی اش نشان می دهد هر اثری با آثار دیگرش متفاوت است و مخاطب باید منتظر اتفاق جدیدی باشد.
حضور دو کارگردان مطرح زن در میان پروژه های نمایش خانگی نکته قابل توجهی است. این نشان می دهد که تریبون ها به نقش و جایگاه زنان در صنعت سینما و تلویزیون توجه دارند. پاکروان که با ساخت سریال «خاتون» توانست موفقیت چشمگیری کسب کند، با سریال «تاسیان» به سراغ قصه ای با محوریت زنان رفته است. همچنین آیدا پهننده که با آثار سینمایی اش شناخته می شود، با سریال «جادوی سفید» تجربه جدیدی را در عرصه نمایش خانگی آغاز کرده است.
در ضمن طبق اخبار منتشر شده نیما جاویدی که سریال «بازیگر» را به عنوان اولین تجربه سریال سازی خود ساخته بود، حالا در دومین تجربه خود سریال تاریخی «شکار» را با حال و هوای دوران قاجار جلوی دوربین برد. . جاویدی پیش از این تجربه ساخت فیلم در فضای تاریخ معاصر و دوره پهلوی را در فیلم قرمزی داشته است و این نشان می دهد که علاقه او به فضای تاریخی باعث شده در سریال جدیدش به دنبال تجربه های جدید در دل تاریخ باشد. .
نوبت به کوچکترها رسید
«محکومین» دیگر سریال در حال ساخت است که به کارگردانی علی مردانه در راه شبکه نمایش خانگی است. کارگردان جوانی که تجربه دستیاری در سریال محمدحسین مهدویان را نیز دارد. «محکوم» پس از «هایهیت گمشده» و «سقوط» ساخته سجاد پهلوان زاده، جدیدترین تجربه همکاری فیلمو با یک کارگردان جوان محسوب می شود. اتفاقی که به ما یادآوری می کند در کنار کار با کارگردانان باتجربه باید به جوان ترها هم فضا بدهیم و به نظر می رسد این رسالتی است که در این راستا مورد توجه قرار گرفته است.
و آخرین سریالی که این روزها سر و صدای زیادی به پا کرده است سریال هزار و یک شب مصطفی کیایی است. سریالی عظیم با تعداد زیادی بازیگر مطرح و محصول مشترک ایران و ترکیه که اولین سریال بین المللی در سینمای خانگی محسوب می شود. فیلمنامه «هزار و یک شب» برگرفته از داستان های قدیمی ایرانی است که برگرفته از داستان های باستانی معروف هزار و یک شب است و قرار است به عنوان بزرگترین پروژه مشترک ایران و در دو کشور پخش شود. ترکیه در بخش خصوصی تولید می شود.
اینها بخشی از تولیدات در حال ساخت در بخش خصوصی است که مهاجرت چهره های بسیاری را به دنیای نمایش های خانگی نشان می دهد و از یک سو باعث شکل گیری موجی جدید و مهیج شده است که مطمئنا مخاطبان بسیاری را به همراه خواهد داشت. با آن روندی که باید دیده شود در فضایی که به آن اشاره شد تا کجا پیش می رود و چقدر مخاطب برای رسانه ای که دیگر مثل قبل نیست باقی می ماند؟!