هدف امروز: گاهی زندگی گلویت را می گیرد و بی دلیل به دیوار می چسباند. گاهی جاده صاف به نظر می رسد، اما نمی دانی چند کیلومتر جلوتر چه چیزی در انتظارت است. اتفاقات و شرایط منتهی به المپیک توکیو مانند ناهید کیانی، راه رسیدن به المپیک شیاپچانگ را برای او مارپیچ کرد.
ناهید که همیشه در تیم ملی زیر سایه کیمیا علیزاده ستاره سابق تیم ملی بود، حالا باید در یک تقابل جدی که در حاشیه قبل از المپیک ناجوانمردانه شده بود، خودش را ثابت می کرد تا جایی که شرکت نکرد. در بازی های المپیک توکیو او با پوشیدن کت، کلاه و هوگو، با بار اضافی که حاشیه ها روی شانه هایش گذاشته، دست و پنجه نرم می کند.
المپیک توکیو وضوح ادغام مسائل ورزشی و غیرورزشی را نشان داد که ناهید کیانی قربانی آن بود.
این بار هاواشی دستش را روی دختری گذاشته بود که فقط به دنبال ساختن رویاهایش بود. نگاه های مضطرب ناهید قبل و حین مسابقه و چهره عبوس او پس از پایان مسابقه و شکست مقابل هم تیمی سابقش و همچنین چهره علیزاده که از اینجا اخراج شده و از آنجا رها شده بود برای نشان دادن طعم و مزه بازی کافی بود. مطابقت. سیاست زیر زبان هر کسی که آن بازی را تماشا کرده است.
آن مسابقه با همه اتفاقات خوب و بدش به پایان رسید. ناهید با سری کم برگشت، علیزاده به نان و نوایی نرسید و در مراحل بالا حذف شد و بدون مدال ماند. حالا 3 سال از آن فیلم تلویزیونی غم انگیز می گذرد. هیچکس نمی داند که ناهید چند شب بعد از آن روزهای تلخ از خواب بیدار شد و چند بار ستاره فعلی تیم ملی خود را سوزاند تا ققنوس شود.
هیچکس در دل شب های تاریک زندگی ناهید نبود و گذر ناهید از این غم رازی است که فقط ناهید و خدایش می دانند. آنچه مشخص است این است که او در امواج طولانی درد خود را رها نکرده و برای دفاع از ماموریت خود بازگشته است.
هیچ کس به ما نگفته بود که فرمول گذر از این زندگی، مبارزه سر تا پا است، هیچ کس روز اول با زره آهنین از ما حمایت نکرده بود تا قبل از پا گذاشتن به این دنیا و اطلاع دادن به ما، آن را به ما بدهد. که باید آن را بپوشی تا تحمل کنی اما ناهید به نظر این فرمول را پیدا کرده است. ناکامی در بازی های المپیک 2020 نه تنها او را غرق نکرد، بلکه باعث شد پس از روزهای سیاه توکیو زره پوش کند و همه چیز را کنار بگذارد تا دوباره نور را لمس کند.
نقره او در گرندپری رم و طلای او در مسابقات قهرمانی جهان در کمتر از یک هفته، گواه نوری بود که دستانش پس از روزهای سرد پیدا کرده بودند.
حالا همه چیز فرق کرده، زهره ای که در المپیک پاریس پا به شیاپچانگ بگذارد، بدون توجه به هر نتیجه ای، قطعاً با زهره ای که در توکیو روی شیاپچانگ پا می گذارد فرق خواهد کرد، گرما و سرمای زندگی در این 3 سال حالا باعث شده است. یک زهره جدید از آن خارج شود.
هر سکوی المپیک داستان های زیادی در دل خود دارد، این سکو پای قهرمانانی را لمس کرده است که قطعا هر کدام داستانی در دل خود دارند تا به اندازه افسانه های شب های عربی به آنها برسد.
چه ناهید به سکوی المپیک برسد یا نه، داستان الهام بخش او قطعا بخشی از این جهان خواهد بود، داستان او که در تاریک ترین روزها تلاش کرد تا معنای زندگی را بیابد.
کیانی این روزها فضای مجازی را رها کرده و حتی حاضر نیست با هیچ رسانه ای مصاحبه کند تا روی تمریناتش تمرکز کند. اما مینو مداح، سرمربی تیم ملی شرایط او را خوب می داند و درباره آخرین وضعیتش می گوید: حال کیانی هم اکنون خوب است؛ تمرینات و مسابقات تدارکاتی که قبل از المپیک برای او در نظر گرفته ایم، یک به یک خواهد بود اما پیش بینی مدال در بازی های المپیک کار سختی است زیرا تکواندو در دنیا رشد و پیشرفت زیادی داشته است، علاوه بر این در بازی های المپیک همیشه اتفاقات عجیبی رخ می دهد که همه را شگفت زده می کند، فردی که شانس مدال آوری را دارد حذف می شود. دور اول و یک تکواندوکار بی حساب مدال می گیرد اصلا نمی خواهیم ناهید را با کسی مقایسه کنیم تمام تلاشمان این است که او در جایگاهی قرار بگیرد که لیاقتش را دارد ناهید شایستگی خود را ثابت کرد “/ایران ورزشی
پست زهره آتش گرفت; ققنوس شد اولین بار در روزنامه آرمان مزور منتشر شد.