در شب 13 نوامبر ، یکی از اولین واکنش های تلویزیونی به تحولات فعلی در کشور با یک مستند اخبار 5 دقیقه ای در بیست و یک خبر اول شبکه اول منتشر شد. این اولین بار بود که تلویزیون به طور رسمی تصاویری از کشتار معترضین را پخش می کرد. دلیل این فیلم سرسختی کارکنان پخش و البته سیاست های رادیویی و تلویزیونی انعطاف پذیر تر در دولت جعفر شریف امامی بود. مدیر سازمان ملی تلویزیون رادیو توسط وزیر اطلاعات و گردشگری انتخاب شد ، که عضو کابینه بود و در زمان مستند ، دکتر ناصر الدین شاه حسینی مدیر سازمان بود که در نظر داشت برای ایجاد مزاحمت در وضعیت آشفته آژانس در اعتصاب بخشی از نیروهای آن. پس از پخش این مستند ، ساواک فیلم را در مورد آن ضبط کرد و هرگز از تلویزیون پخش نشد و حتی تعدادی از کارکنان شبکه دو نفر برای اعتراض به مستند اعتصاب کردند.
شبی که بسیاری از مردم گریه کردند
روزنامه اطلاعات مورخ 7 نوامبر 2008 در صفحه 2 در یک تیتر مجزا و مجزا با تیتر “شب گذشته ، بسیاری از مردم” گزارش تیراندازی را در تاریخ 5 نوامبر پخش کردند و نوشتند: “تلویزیون ملی ایران پس از لغو سانسور شب گذشته در این کشور لغو شد شب گذشته خبر از چشم انداز ایران توانست فیلمی را که تاکنون نمایش داده نمی شود ، به نمایش بگذارد. و خبر روزنامه ها این بود که مردم شاهد آنچه در دانشگاه اتفاق افتاده است. “در این متن ، نام گروه این گزارش عبارتند از Parviz Nabavi (فیلمبردار) ، Mohsen Sanati (دستیار) ، Nematollah Safiwan (Sound) و Mehdi Saber (Reporter) بشر
پیامدهای یک گزارش
این فقط افکار عمومی نبود که با انتشار تصاویر دانشگاه در 5 نوامبر زخمی شد. برخی از مقامات به این فیلم پاسخ دادند. در همان شماره و صفحه روزنامه اطلاعاتی ، وزیر علوم و آموزش عالی ، ابولفازل غازی ، در نامه ای به شریف امامی استعفا داد و در نامه خود به گزارش های تلویزیونی: این محیط ، که همه در مستند تلویزیون دیده می شد ، چند روز پیش در مقابل اصول در وزارت علوم و آموزش عالی اتفاق افتاد … من استعفا می دهم … “
در واکنش دیگری به این فیلم ، شهردار تهران ، جاواد شهراستی ، در نامه ای به شریف امامی نوشت: “فیلم مستند جریان تکان دهنده تهاجم مسلحانه دانشجویان عزیز دانشگاه تهران ، که آخرین بار در برنامه پخش ایران پخش شد شب ، برای تهران و همه مردم ایران.
سانسور سریال
تظاهرات و اعتراضات در تهران و سایر شهرهای این کشور باعث شد تا مقامات تلویزیون به محتوای برخی از سریال ها حساس شوند. در شماره اول نوامبر 2008 ، در صفحه 2 ، روزنامه اطلاعاتی در گزارشی با عنوان “بازیکنان پلیس پخش شده از تلویزیون” با گفتن خداحافظی با کارآگاهان تلویزیون نوشت: “به دنبال بخشی از سری پلیس Kojak ، چند هفته پیش ، یک چند هفته پیش ، چند هفته پیش در طی یک بیماری روانی زن در یک بطری بنزین ریخت و آن را به یک بمب تشییع جنازه برای انتقام جویی به یک کافه پرتاب کرد ، “داوران” فیلم های تلویزیونی تصمیم گرفتند تصمیمات جدیدی درباره پخش پلیس بگیرند سریال ها ظاهراً برای جلوگیری از جنبه های تحریک آمیز و خشونت آمیز چنین فیلمهایی گرفته شده است تا از تحریک نوجوانان و جوانان که به طور مستقیم با جریان های فعلی مرتبط است ، جلوگیری کند … لازم است به یاد داشته باشید که برخی از مقامات بهانه سریال های پلیس لقب گرفته است.
همچنین ، یکی از قسمت های “سفرهای دورودراز حامی و کامی در میهن” از نادر ابراهیمی نیز در معرض سانسور قرار گرفت.
فیلم های Ingmar Bergman و انقلاب ایران
قبل از اینکه اوضاع در کشور بحرانی شود و تلویزیون به برنامه های خود مشکوک شده و حتی توسعه برنامه های مذهبی را تسریع کرده است ، در سالی که اوضاع هنوز ساکت است ، فیلم ها و سریال های پخش تلویزیونی را با صحنه های جنسی پخش می کند. نه وجود داشت جشنواره فیلم Ingmar Bergman ، که از کانال 2 پخش شد ، “فریاد و زمزمه” ، “نور زمستانی” ، “مهر هفتم” ، “چشم شیطان” ، “صورت” ، “در آینه” ، “توت فرنگی وحشی” و “او عاشق زنان »از این کارگردان مشهور است. سیل تلفن های اعتراضی در تلویزیون به جایی رسید که تلویزیون از پخش “رقص تولد” عذرخواهی کرد.
پادشاه و تلویزیون
سخنرانی شاه در تاریخ 5 نوامبر ، در تلویزیون ، که به عنوان “صدای صدای انقلاب شما” شناخته می شود ، نقطه عطف دیگری در برنامه های تلویزیونی در روزهای منتهی به انقلاب بود. ما مقاله مستقل دیگری در مورد داستان ورود امام خمینی به ایران خواهیم نوشت و این برنامه را قطع خواهیم کرد. در این میان ، لازم به ذکر است که در نوشتن این گزارش ، “هنر در گرمای انقلاب” توسط مجید جعفری لاهیاانی ، به عنوان یک منبع مفید ، به ما کمک زیادی کرد.