سوژان یکی از محبوب ترین سریال های IRIB اخیر محسوب می شود ، با آخرین قسمت از فصل اول که در تاریخ 6 فوریه پخش شده است. آیا نسل Z نیز مخاطب هدف سریال Sojan بوده است؟
طبق آخرین سرشماری در سال 1401 ، دکتر شهلا کاظمیپور ، عضو جمعیتی و بازنشسته هیئت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران ، درباره آمار جمعیت دهه 1980 می گوید: دهه هشتاد 5 میلیون نفر هستند.
دهه هشتاد ، که آنها را در دسته های نسل ژن در نظر می گیرند ، به طور کلی از سال 1997 تا 2012 متولد شده اند. با این حال ، از سال 2012 ، این نسل به نوجوانان و جوانان جامعه ایران ، رشد شبکه های اجتماعی و ظهور فرهنگ ملی تبدیل شده است به روشی غیرقابل انکار افزایش یافته است.
Generation Z نسلی است که سینما را می شناسد ، با بهترین بازیگران جهان آشنا است و به راحتی به بهترین فیلم ها و سریال هایی که از نظر فنی توسط هنرمندان سینما تأیید شده اند ، دسترسی پیدا می کند. بنابراین نگه داشتن آنها در تلویزیون کار سختی است.
ژن ژن با حافظه ما از سریال “بعد از باران” آشنا نیست و هنگام دیدن سریال مانند “باران” نمی تواند با آن ارتباط برقرار کند. بنابراین ، این سریال که منتشر می شود مبتنی بر تحریک احساسات نوستالژیک نیست ، بلکه بر اساس تخصص و تخصص ، فراتر از آنچه در سطح جهانی تولید یا پذیرفته شده است تا این نسل بتواند با آن ارتباط با آن باشد. ایجاد
در این میان ، یک سؤال مهم مطرح می شود. آیا سری نسل های قو و جمعیت دیگری از دهه هفتاد است که این سریال را مانند “بعد از باران” به یاد می آورند و آنها را در تلویزیون قرار می دهند؟
در این پست از راهنمای فیلم ، ما با بررسی سریال Sojan ، مخاطب هدف ، به خصوص در مورد سریال Sojan ، به این سؤال پاسخ خواهیم داد؟ آیا این شامل دهه هشتاد و نسل Z است؟
داستان سریال سریال و جذابیت آن برای مخاطبان
اولین چیزی که باعث ایجاد شکاف عمیق بین سری Sojan و نسل Z می شود ، داستان پردازی Fereydoon Hassanpour است. شاید یکی از دلایل اصلی این باشد که نسل Z در جنگ و برخی از خصوصیات فرهنگی که در سری Sojan به عنوان یک گره مهم مهم هستند ، درگیر نیست.
داستان سریال “سوژان” با روایتی از جامعه قدیمی و مردسالاری آغاز می شود. جایی که مادربزرگ “بانوی” (با بازی سورایا قامی) خاطرات تلخ جوانی خود را به نوه اش تعریف می کند. او می گوید قرار بود با امیر ازدواج کند ، اما خان ، که هیچ پسری نداشت ، تصمیم می گیرد “سوژان” را به عنوان همسر چهارم خود انتخاب کند. این تصمیم سرنوشت “سوژان” را تغییر می دهد و او با نامزدش فرار می کند ، اما این فرار باعث می شود که آنها تحت پیگرد قانونی قرار بگیرند و داستانی تلخ ایجاد کنند.
این داستان ، با وجود جاذبه های چشمگیر و بازتاب درد یک جامعه بسته ، موفق به جذب مخاطبان زاده زاده (دهه ها و 1980) نشده است. دلیل این عدم برقراری ارتباط را می توان در چند نکته یافت:
- شکاف: نسل Z در محیطی رشد کرده است که از محدودیت های سنتی بسیار دور است. درک نگرانی های “سوژان” و جهان بینی شخصیت ها برای نسلی که آزادی انتخاب و تحولات اجتماعی را تجربه کرده است ، دشوار است و به عنوان یک گره داستان عمیق قابل قبول نیست.
- روایت کلیشه ای: اگرچه مضامین سنتی هنوز هم برای بخشی از جامعه جذاب است ، اما نسل جدید به دنبال روایت های جدید ، پیچیده و چند لایه است. داستان پردازی خطی و قابل پیش بینی سری “Sojan” کشش کافی ندارد. اگرچه این داستان سعی کرده است چند دوره را طی کند و برای چند روز ، از نظر فنی ، این رفت و آمد ها تا زمان ضرب داستان بسیار پیچیده و مبهم است.
- کمبود شخصیت های معاصر: در این سریال ، شخصیت هایی که منعکس کننده نگرش یا سبک زندگی مدرن هستند ، وجود ندارند. ژنهای نسل Z معمولاً با داستانهایی ارتباط برقرار می کنند که قهرمانانی با نگرانی ها و رفتارهای خاص خود دارند.
با این حال ، ممکن است این سؤال مطرح شود که نسل Z مخاطبی است که با سریال های تاریخی نیز ارتباط برقرار می کند ، نمونه چنین ادعایی زمانی است که ما می بینیم که حمایت بزرگ از نسل سریال های تاریخی کره ای را می بینیم. با این حال ، صفحات تاریخی کره ای ، با گره های مدرن تر ، سعی می کنند به لایه های عمیق ذهن مخاطب نفوذ کنند. از طرف دیگر ، تاریخ سایر کشورها و فرهنگ هایی که ما با آنها کمتر آشنا هستیم ، به ویژه فرهنگ های خاور دور ، برای ما جذاب تر از یک نمونه تاریخی از فرهنگ ما است که بارها و بارها بازتولید شده و نمایندگی شده است.
خرابی سریال در موارد فنی
ما در موارد فنی شروع به پرداختن به نقص سریال Sojan می کنیم زیرا می دانیم که این نسل با اثرات سینمایی که به یک قرارداد تبدیل شده اند ، به طور قابل توجهی آشنا است. او سریال های تاریخی مانند پرده پرده را دیده است ، و حتی اگر نام فنی را نمی داند ، چشمان او به خط فرضی عادت دارد. چگونه برای فیلمبردار سریال Sojan امکان پذیر است ، اگرچه او دوربین های زیادی دارد ، و ویرایشگر وی که بدون شک قاب های زیادی دارد ، اما بدون خط فرضی نمی تواند گفتگوی دو بازیگر را قاب کند؟
البته سردرگمی دوربین نیز Gribar کارگردان را نیز به تصویر می کشد زیرا فیلمبردار و ویرایشگر توصیه های خود را قاب می کنند و یک قسمت را تهیه می کنند! بنابراین ، با شروع سریال و با چنین اختلال ، نسل Z که به عنوان یک نسل هوشمند شناخته می شود ، بلافاصله این سریال را رد می کند.
علاوه بر این ، ما باید در مورد اصلاح رنگ بحث کنیم. چگونه مخاطبان نسل Zade یا مخاطبان دیگر در اولین برخورد با این سریال بدون دانستن داستان چگونه می توانند این داستان چگونه پیش بروند؟ لباس ، لوازم جانبی و مکان ها دقیقاً همان چیزی است که ما هنوز در مناطق مختلف گیلان می بینیم. بنابراین چگونه می توان نسل Zay را در حالی که با سریال های تاریخی روبرو شده است که فقط با ویرایش می توانند بگویند ، به سریال Sojan اعتماد کنند و وقت خود را صرف تماشای آن کنند؟
خصوصیات Z
در حالی که نسل Z دوست دارد در جامعه ایران امروز دیده شود و به رسمیت شناخته شود ، شخصیت های ایجاد شده در سریال Sojan بسیار دور از شخصیتی هستند که می تواند قهرمان جوانان نسل Zay باشد.
باید خاطرنشان کنیم که با یک بازیگر روبرو هستیم. مجموعه ای از بازیگران مانند Soraya Ghasemi ، Sima Shooter و Behnam از آنها تشکر کردند. اگرچه برخی از آنها تا حدودی قابل تحسین هستند ، اما نمی توانند فراتر از شخصیت های استخدام شده برای آنها باشند ، و استدلال این است که این شخصیت ها نسل مشترک زای ندارند.
در حقیقت ، سری Sojan با وجود تلاش برای روایت یک داستان چند لایه از سه نسل از یک خانواده یک نسل ، از نقاط ضعف جدی در شخصیت پردازی رنج می برد ، که این شخصیت ها را نه تنها برای نسل Z بلکه برای بسیاری از مخاطبان دیگر نیز ساخته است. مروری بر بررسی ها و نظرات مخاطب ، توصیف این سریال را برجسته می کند:
1 شخصیت های هویت مستقل و قوی
یکی از مشکلات اصلی این سریال عدم عمق شخصیت ها است. شخصیت ها بیشتر به عنوان نوع و کلیشه طراحی شده اند و فاقد هویت و پیچیدگی هستند. نسل Z با شخصیت هایی که نه تنها چند بعدی و سازگار با آن نیستند ، تعامل دارد ، بلکه دارای ویژگی های منحصر به فردی است که آنها را متمایز می کند. اما در Sojan ، این شخصیت ها بیشتر شبیه به بازتاب ضعیف شخصیت های مشابه در آثار قبلی مانند “بعد از باران” هستند.
2 غیاب
منتقدین خاطرنشان كردند كه فیلمنامه سریال در پرداخت شخصیت ها و داستان پردازی به طور مؤثر كار نمی كند. این ضعف باعث می شود مخاطب به جای اینکه درگیر انگیزه ها و تصمیمات شخصیت ها باشد ، آنها را صرفاً ابزارهای داستان پردازی در نظر بگیرند. این ژن که معمولاً به دنبال داستانهای استرس زا و غیرقابل پیش بینی است ، نمی تواند با چنین شخصیت هایی ارتباط برقرار کند.
3 ضعف
سوژان در تلاش است داستانی از یک داستان چند زمان را بیان کند و بین گذشته و حال داستانی را بگیرد. با این حال ، منتقدین به ضعف مرز بین این دو بار اشاره کرده اند. هنگامی که رابطه بین شخصیت ها و روایت های زمانی مبهم است ، مخاطب نمی تواند به درستی با شخصیت ها و انگیزه های خود ارتباط برقرار کند. نسل Z به دلیل تمایل به داستانهای منسجم و روان ، به ویژه در زمینه روایت های چند لایه ، از این سردرگمی خارج می شود.
4 کلیشه مکان زنان در داستان
شخصیت های زن در سوژان هنوز در چارچوب کلیشه های گذشته قرار دارند. زنانی که غالباً قربانی مردسالاری هستند و احتمالاً سرنوشت خود را تغییر می دهند. این ژن که به نقش های مدرن ، توانا و تأثیرگذار علاقه مند است ، نمی تواند با این شخصیت های منفعل و تکراری ارتباط برقرار کند.
5 عدم تعریف دقیق انگیزه ها و پیشینه شخصیت ها
شخصیت های سریال پیشینه و انگیزه ای قوی ندارند که می تواند مخاطب را درگیر کند. برای نسل Z ، که به دنبال شخصیت هایی است که پیچیدگی روانی و اجتماعی آنها منعکس کننده چالش های دنیای امروز است ، این سطحی بودن در طراحی شخصیت ها کافی نیست.
مخاطب هدف این سریال کیست؟
طبق موارد فوق ، اکثر نسل ها ممکن است نتوانند با سری Sojan یا موارد مشابه ارتباط برقرار کنند. شاید بهتر باشد که غنای سریال ها را عمیق تر کنیم تا این نسل از تلویزیون ملی ایران را به ارمغان بیاورد.
در این حالت ، مخاطبان هدف برای پخش انجمن دهه شصت و حتی دهه ها قبل ، خاطرات خود را با سری پست های پس از یاد می آورند.