فوتبال برای من است، اما نه!

فوتبال برای من است، اما نه!

امیر حجرضایی

ایده آل این است: کاری که این روزها انجام می دهم ربطی به فوتبال ندارد. در واقع، فوتبال برای من است، اما اینطور نیست. در حالی که تمام زندگی ام را با فوتبال گذراندم. شکل آن در دوره های مختلف تغییر کرده است، اما همیشه وجود داشته است، با بالا رفتن سن افراد ممکن است به اندازه جوانی فعال نباشند. من فوتبال را فقط از طریق تلفن همراه و یکی دو کانالی که عضو آن هستم دنبال می کنم و در جریان فوتبال هستم. امیر حجرضایی، کارشناس فوتبال کشورمان که تجربه کشتی را هم دارد، درباره او در مصاحبه ای متفاوت از باخت تختی و یزدانی مقابل تیلور گفت.

به گزارش پایگاه خبری آرمان شرق به نقل از تسنیم، امیر حجرضایی را عمدتاً از فوتبال می شناسیم، مردی که 70 سال از عمر خود را وقف فوتبال کرده و بیش از نیم قرن است که یکی از برجسته ترین متخصصان این عرصه بوده است. کشورمان که از زمان بازی فوتبال و مربیگری در چندین تیم در برنامه های تلویزیونی حضور داشته است. اما کمتر از خاطرات و حقایق او درباره کشتی و «جهان پهلوان تختی» شنیده اید و از این رو گفتگوی متفاوتی در انتظار شماست.

حاجرضایی نمی خواهد در مورد فوتبال صحبت کند، اما از آنجایی که می دانستیم او دانش کشتی و همچنین اطلاعات ناب و جالبی از فوتبال دارد، به سراغ او رفتیم تا در این مورد صحبت کنیم. درباره آقای تختی و صدایی که کمیته ملی المپیک سال گذشته بعد از حدود نیم قرن منتشر کرد صحبت کردیم و می رسیم به بازی های المپیک 2024 پاریس و حسن یزدانی.

صحبت های امیر حجرضایی را در ادامه می خوانید:

حاج رضایی در ابتدا گفت: من هیچ وقت از فوتبال صحبت نمی کنم به جز مشکلاتی که پیش آمد، دوران ما تمام شده و نسل جوان باید بیایند. این جبر همیشه وجود دارد. بعد از پنج سال در یک برنامه حضور پیدا کردم، اما آنجا هم از فوتبال صحبت نکردم، به درد من خورد و آنها را گفتم و کمی هم خسته شده بودم. واقعیت این است که خیلی چیزها قابل بحث نیست، امروز دغدغه من فوتبال نیست. حتی در جام ملت ها هم به نتیجه اهمیت نمی دادم. گاهی کلاس درس می دهم، گاهی گپ می زنم، گاهی نویسندگان جوان دست نوشته هایشان را برایم می فرستند و کمی کمکشان می کنم… کاری که این روزها انجام می دهم ربطی به فوتبال ندارد. در واقع، فوتبال برای من است، اما اینطور نیست. در حالی که تمام زندگی ام را با فوتبال گذراندم. شکل آن در دوره های مختلف تغییر کرده است، اما همیشه وجود داشته است، با بالا رفتن سن افراد ممکن است به اندازه جوانی فعال نباشند. فوتبال را فقط از تلفن همراه و یکی دو کانالی که به آن وابسته هستم دنبال می کنم و در اخبار روزانه فوتبال هستم. حتی برنامه هایی هست که از من دعوت می کنند اما من نمی روم. چندی پیش کتاب دختر مرحوم دکتر صدر ارائه شد. من هم تهران بودم دخترش با من تماس گرفت. من آن را دوست دارم و به آن مکان ها می روم، اما به کنفرانس ها نه.

حاج رضایی بیان کرد: در مقدمه باید بگویم که از نوجوانی در سالن شهدای هفتم تیر فعلی کشتی تماشا می کردم. من یک برگه همراهم داشتم که برنامه مبارزه بود، کی داشت با کی می جنگید. آن روزها تماشاگران کشتی چیزهای زیادی از کشتی می دانستند و اگر داور مثلاً به جای 3 امتیاز، 2 امتیاز می داد، به آنها گوش می دادند. آنها تکنیک ها را به من گفتند و من از اطلاعات آنها استفاده کردم.

پست فوتبال برای من است اما نیست! اولین بار در روزنامه آرمان مزور منتشر شد.