“ایده آل امروز” به بهانه راهکار اخیر که مرکز تحقیقات‌منتشر شده توسط مجلس، بررسی. می توان‌آهسته. تدریجی
هدف امروز: «فساد در ورزش» یکی از معضلات کشور تلقی می شود که سرمایه های اجتماعی در طیف های مختلف سنی را تحت تأثیر قرار می دهد. به گفته کارشناسان، اگر یک سال دیگر فساد در ورزش به ویژه فوتبال را بررسی کنیم، بزرگترین اختلاسگر ایران (چای دباش) رتبه خود را از دست می دهد. فساد در زمینه تبانی، دوپینگ، میلیاردها پول زیر میزی برای بازیکنان و داوران، رانت خواری، شرط بندی و… اینها برخی از موارد فساد در ورزش کشور به ویژه در ورزش های پرطرفدار مانند فوتبال است. حال به این مفاسد موارد قانونی مانند تبلیغات جهانی، حق پخش رادیو، داروهای نیروزا و غیره اضافه می شود که نمی توان صفرهای این فساد شیرین را به حساب آورد. بیش از یک دهه است که وزارت ورزش با نام‌های دهان پرکنی مانند وزارت اطلاعات، گزارش مجلس و… تلاش می‌کند عوامل فساد در ورزش را شناسایی کند، اما حوض به نتایج قابل توجهی یا حداقل آری نرسیده است. منتشر نشده است. به همین منظور مرکز پژوهش های مجلس گزارشی از انواع فساد در ورزش و راه های مقابله با آن منتشر کرده است که در بخشی از آن آمده است: به طور کلی فساد مانع توسعه اقتصادی و اجتماعی است و فساد در ورزش باعث کاهش سرمایه اجتماعی می شود و مانعی جدی بر سر راه توسعه ورزش در جوامع است.مهمترین اشکال فساد در ورزش دوپینگ، شرط بندی، تبانی، رشوه، تحصیل مال غیرقانونی (رانت خواری) و سوء استفاده اخلاقی اشکال مختلف است. فساد در ورزش ایران گزارش شده است و طیف وسیعی از مردم را شامل می شود.
بنابراین فساد در ورزش پدیده ای چندوجهی است که باید در ابعاد مختلف آن مورد توجه قرار گیرد. در ورزش ایران مهمترین عوامل فساد اقتصادی، ساختاری، سیاسی، فرهنگی، شخصیتی و فقهی ـ حقوقی است. به نظر می رسد نقش عوامل سیاسی، ساختاری و حقوقی و قانونی تعیین کننده تر است.» این گزارش در شرایطی منتشر می شود که مسعود سلطانی فر، وزیر وقت ورزش و جوانان در سال ۱۳۹۸ با اشاره به پرونده های فساد در ورزش اظهار داشت: وزارت اطلاعات عوامل زیادی را شناسایی کرده است. به این ترتیب دلالان فوتبال عوامل مختلف فساد را در باشگاه های مختلف شناسایی کرده اند. درگیری ها آغاز شده است. درگیری ها آغاز شده است. البته طبیعی است که وقتی می‌خواهیم با فساد مبارزه کنیم و وزارت اطلاعات را به عنوان مجری سیستم و نهاد قدرتمند معرفی کنیم، عده‌ای می‌ترسند، علیه ما توطئه می‌کنند و اتهامات ناعادلانه می‌زنند.
این اظهارات در شرایطی مطرح شد که دو سال قبل از این سخنان که نتایج آن هرگز منتشر نشد، کمیسیون اصل 90 شورای اسلامی در سال 1393 گزارشی از عملکرد وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال منتشر کرد. بررسی موضوع فساد در فوتبال. این گزارش توجه بسیاری از فوتبالیست ها را به خود جلب کرد اما کسی دستگیر نشد. اما اکنون در گزارش مرکز تحقیقات ورزشی مهمترین راهکارهای پیشنهادی برای کاهش و رفع فساد در ورزش عبارتند از: توسعه صلاحیت های عمومی و تخصصی برای سمت مدیریت ورزش در کشور، خصوصی سازی باشگاه های ورزشی، اصلاح برخی مفاد اساسنامه. فدراسیون های ورزشی مرتبط با ساختار انتخابات استانی و کشوری، ایجاد کمیته مستقل مبارزه با فساد در سطح وزرا (تقویت کنترل خارجی)، تقویت کمیته مستقل اخلاق در فدراسیون ها (تقویت کنترل داخلی)، تقویت نظارت بر معاونت حقوقی وزارت ورزش و جوانان در خصوص قراردادهای فدراسیون ها (تقویت کنترل خارجی) ایجاد سازوکار مناسب برای شناسایی و گزارش فساد در ورزش و تقویت مشارکت اجتماعی در این زمینه از طریق سامانه افشاگری، ایجاد واحد مبارزه با فساد در ورزش فراجا تشکیل دادگاه تخصصی رسیدگی به مفاسد ورزشی توسط قوه قضائیه، تقویت نقش نظارتی هیئت فدراسیون های ورزشی مسئول تصمیم گیری اعضا، اصلاح اساسنامه شورای برون مرزی با هدف ایجاد ضمانت اجرایی، ساماندهی و صدور مجوز دونده برای دوندگان فوتبال، جرم انگاری دوپینگ.
The post یک دهه مبارزه با فساد در ورزش; چه دستاوردی؟ اولین بار در روزنامه آرمان مزور منتشر شد.