– بدیهی است که بیشتر مردان با کیفیت یک کیف زنانه برخوردار نیستند. در یک یا دو قرن اخیر ، آنها کیف پول ، کوله پشتی ، کیف دستی اداری ، بیشتر کیف های چرمی و مدرسه را حمل کرده اند که همیشه به فعالیت یا حرفه آنها مربوط می شود ، اما هرگز کیفیت مشابه کیف های دستی زنان با تسمه یا پر از تجهیزات بشر شخص خود را حمل نکرده اند. شاید به همین دلیل است که مردی که امروزه کیفیتی را از شانه خود آویزان می کند ، با گردباد اظهار نظر ، ابروهای بلند و انتقاداتی که بسته به ویژگی های قهرمان می تواند کم و بیش خشونت باشد ، روبرو شده است.
به نقل از ال پائیسبا این حال ، مورد برخی از افراد مشهور متفاوت است ، فقط به نمونه هایی مانند بازیگر استرالیایی جیکوب الواردی و حمام بوتا ونتا یا هری استیلز با کیف سبز گوچی و خواننده هری استیلز نگاه می کند. از دیدگاه افکار عمومی ، افراد مشهور در دنیای دیگری زندگی می کنند ، بنابراین آنها می توانند هر کاری را که می خواهند انجام دهند. با این حال ، چرا آنها می توانند چنین کیف هایی را حمل کنند ، اما مردان معمولی نمی توانند؟
چرا پیدا کردن یک شهروند مرد معمولی که یک کیف دستی را در زندگی ریواس خود قرار می دهد دشوار است؟ آیا مردان معمولی نیازی به حمل حوله های کاغذی ، لیوان ، شارژر تلفن ، قطره چشم یا شخص دیگری ندارند؟
واقعیت این است که کیف های مردان بیش از 5 سال پیش با شروع شلوار سقوط کرد و یکی از عملی ترین اختراعات در تاریخ لباس به یک ویژگی مشترک تبدیل شد: جیب. قبل از اختراع جیب های مردان ، آنها به عنوان وضعیت اجتماعی خود ، کیسه هایی را حمل می کردند.
روزا مورنو لورگا ، مشاور مد و مدرس هنر و جامعه شناسی در انستیتوی طراحی اروپایی در مادرید ، می گوید: “از زمان های قدیم تا دوره رنسانس ، لوازم جانبی کوچک برای حمل و نقل زن و مرد متداول بود. از تاریخ مردان ، افرادی بودند که کیسه و حامل داشتند و زنان نیازی به حمل کیف ندارند زیرا معمولاً فاصله زیادی از خانه ندارند. “
لوازم جانبی مستقل
در اواخر قرن نوزدهم ، جامعه لباس منطقی در لندن تأسیس شد. در کنار حرکت رو به رشد حق رأی زنان ، استدلال شد که استقلال زنان را نمی توان با لباس تنگ و بدون جیب بدست آورد. رهایی واقعی به لباس های سست نیاز داشت که باعث می شد آزادی حرکت کند و به شخصی که لباس آن لباس را برای دسترسی به تجهیزات مورد نیاز امکان پذیر می کند ، از جمله در صورت لزوم برای دسترسی به یک عکس هفت. این جنبش با این مسئله سر و کار نداشت ، اما مد می دانست که چگونه با گذشت زمان برود ، و وقتی زنان در پایان آن دوره به تنهایی سفر کردند ، لوئیس ویتون شروع به فروش کیسه های بزرگ برای زنان و محصولات آنها کرد. وی به عنوان نشانه ای از این امر معرفی کرد که به نوعی منعکس کننده استقلال زنان است و با استفاده از زیپ های مورد استفاده در ساخت کیف ها ، آنها همچنین نشان دهنده حس لوکس هستند.
قرن بیستم به عنوان یک لوازم جانبی زنانه رونق مهمی به کیف بخشید. در ماه فوریه ، گابریل شانل Kiev Model 4.1 را معرفی کرد (یک نام الهام بخش با الهام از تاریخ تولید آن). این کیسه تنها 1.5 سانتی متر طول داشت و از چرم سیاه با سه جیب در داخل ، دو جیب در انتها و یک جیب کوچکتر در وسط ساخته شده بود تا رژ لب را قرار دهد. این اولین کیف دستی مدرن بود ، یک کیسه پیشگام که شامل جزئیات انقلابی برای آن زمان بود: دو زنجیره ای از حلقه های فلزی مسطح که دست آزاد داشتند. این مدل که امروزه هنوز هم در رنگ های مختلف ساخته شده است ، هنوز هم یکی از بهترین مدل های مارک فرانسوی است.
سپس ، در دهه 1980 ، هنگامی که زنان وارد محل کار شدند ، از لباس مردانه (بلوز ، کت و شلوار ، شلوار) استفاده می کردند. این نه تنها یک تصمیم عملی بلکه بازتاب زمان بود زیرا در آن زمان نقش دشواری در رهبری زنان در طراحی یا تولید لباس وجود داشت که الهام بخش باشد.
فیلم های کار در آن زمان به وضوح این نوع زیبایی شناسی را منعکس می کنند: به عنوان مثال ، با وجود این واقعیت که بازیگر نقش اول زن ملانی گریفیت یک کیسه چرمی قهوه ای بزرگ به مطب در فیلم “دختر شاغل) او حمل کرد زیرا برای حمل پاشنه بلند به دستگاهی نیاز داشت در دفتر به جای کفش ورزشی ریباک ، هیچ یک از روسای وی نیازی به کیفیت در دست خود نداشتند.
تصویر مردی با کت و شلوار به تصویری از موفقیت در دستانش تبدیل شد. آیا همه باید صبر کنند تا روزی که تعادل قدرت برای همیشه تغییر کند تا لباس و لوازم جانبی زنان به عنوان سمبل قدرت پذیرفته شوند؟ آیا این موارد زنان تاکنون با حس خاصی از “ناتوانی” بوده است؟ پاسخ این سؤالات باید در تاریخ یافت شود.
این کیف از قرن نوزدهم با زنان همراه بوده است. بنابراین ، کیف دستی به عنوان یک لوازم جانبی زنانه طبقه بندی می شود. برای زنان ، حمل کیسه به سادگی به معنای پوشیدن لباس مانند یک زن و حمل راحت وسایل آنها است. برای مردان ، حمل کیسه به معنای انتخاب لوازم جانبی است که “مشکل ساز” خواهد بود زیرا بار جنسیتی برای آنها خواهد داشت.
نماد انسان رهایی؟
امروز ، مارک های بزرگ لوکس مصمم هستند که مردان را به حمل کیسه ترغیب کنند. آیا این لوازم جانبی می تواند به نمادی از آزادی مردانه تبدیل شود و بر برخی کلیشه ها در مورد چگونگی رفتار و لباس یک مرد با جهان غلبه کند؟ بسیاری از مردان جوان از کیسه های درگیر در مد استفاده می کنند و مردانی که مطابق معیارهای جنسیتی معمولی لباس نمی پوشند ، بلکه فقط اقلیت یک جامعه هستند.
لورگا می گوید: “بدون شک ، شکستن هنجار در مورد آنچه که به طور سنتی زنانه یا مردانه است ، همیشه نیاز به تغییر جدید و واضح از نظر درک نقش های متعارف دارد.” این تغییرات به خلاص شدن از بسیاری از کلیشه های محدود کننده و مضر کمک می کند ، و فکر می کنم استفاده از مد به عنوان ابزاری که به ما کمک می کند تا آزاد باشیم همیشه قابل تحسین است. یک کیسه می تواند نمادی باشد که به ما در شکستن الگوها کمک می کند. به یاد داشته باشید که شان و ایوو سان لورن اولین مارک هایی بودند که جنسیت را با لباس های دوتایی دوگانه می شکند. بنابراین ، آنها روش های جدیدی برای حضور در جهان برای زنانی که در LGO شرکت کرده اند ، ایجاد کردند. “
مد به عنوان یک زبان در فرهنگ تکاملی در نظر گرفته می شود. شاید به همین دلیل سالهاست که از سبک ها و لباس های بدون جنس حمایت می کند. ما هنرمندان ، ستاره های موسیقی و مدل های حمل کیف های دستی را در فرش قرمز می بینیم. با این حال ، واکنش هایی که در رسانه های اجتماعی مشاهده می کنیم نشان می دهد که در بعضی از مناطق محافظه کار ، مردی که کیف را پیاده می کند هنوز پذیرفته نشده است.
مورنو لورگا می افزاید: “نقش های جنسیتی هنوز نقش مهمی در رسانه ها ، تبلیغات و فیلم ها دارد.” اگر کیف دستی در دست یک مرد نمایش داده شود ، استفاده از این لوازم جانبی نیز معمولاً توسط مردان مورد استفاده قرار می گیرد. هنگامی که لوازم جانبی مردان عادی و محبوب شد ، لوازم جانبی به یک هنجار تبدیل می شوند. بازیکنان فوتبال و سایر مردان مشهور کیسه های چمدان را نگه می دارند زیرا بخشی از فرهنگ پرسود هستند. در مورد مردان ، حمل کیسه توسط مردان نوعی نماد و نشان دادن آن است که نشانه داشتن یک لوازم جانبی گران قیمت و البته برند است. این مربوط به قدرت درست مانند جواهرات یا مدل موهای اغراق آمیز یا خال کوبی است که نوعی قدرت قدرت است. “
در حال حاضر ، تمایل به مد بدون جنسیت باعث می شود که فکر کنیم زن زن است یا وزن نمادین این لوازم جانبی با ظاهر ، ارزش مواد ، سبک طراحی عزت نفس عزت نفس نسبت به جنسیت از شخصی که آن را مهم می کند. است نمونه بارز این ، برند مد نیویورک “Talfar” است که توانسته است کیف های “transgender” را ارائه دهد که می تواند به طور مشترک توسط زن و مرد استفاده شود.
کیف های دستی متعلق به یک دسته از لوازم جانبی هستند که به عملکرد خاص پاسخ می دهند. مورنو لورگا می گوید این یک عمل است که تا حدی برای تزئین تکامل یافته است ، مانند مورد کیف های کلاچ ، جی دبلیو اندرسون ، یک طراح لباس ایرلندی که شبیه کبوتر ، کوسان یا بیشتر است. “در آینده ، یک کیف دستی از یک کالا ممکن است به یک دارایی از بیان هویت تبدیل شود ، یک ابزار غیر کلامی زبان که برای بیان جنبه های ویژگی فردی که آن را حمل می کند و چگونه تصمیم به حمل آن می گیرد استفاده می شود. یک کیسه ممکن است خیلی به مردم آسیب نرساند. “